Gratis uitwisseling: jong meisje uit de periferie leert hoe te bereiken
Hoe vaak klagen we over kansen die zich niet voordoen, geld dat kort is of de moeilijkheid om iets nieuws te leren? In een wereld omringd door sociale netwerken, Netflix en Pokémon GO, zijn we vergeten dat ons computerscherm een enorme bibliotheek is vol kennis - gewoon zoeken.
Heb je er ooit van gedroomd om uit te wisselen, nieuwe plaatsen te leren en andere talen te leren? Wat als ik je vertel dat je dit allemaal kunt doen zonder geld uit te geven? Elk jaar worden veel beurzen verspild omdat ze geen kandidaten hebben: het is geen gebrek aan geld, het is een gebrek aan informatie.
Met dat in gedachten wijdt de 25-jarige Gerson Saldanha uit Rio de Janeiro zijn dagen aan het informeren en verspreiden van ongelooflijke kansen voor degenen die willen studeren en reizen. Via het project "What I Brought In Baggage" geeft hij tips en vertelt hij over zijn ervaring en stimuleert hij andere jonge mensen.
De essentie ontdekken
In een humoristisch telefoongesprek vertelde Gerson me iets over zijn carrière. Hoewel ik meer dan een kilometer verwijderd was, kon ik de energie en vreugde voelen die hij heeft bij het melden van alles wat hij heeft meegemaakt.
Geboren en getogen in de Baixada Fluminense, werd Gerson, de zoon van een metselaar en een huisvrouw, vernoemd naar voormalig voetballer Gérson de Oliveira Nunes. De vader van de jongen, gepassioneerd door de sport, bracht hem naar een kleine school van Vasco, maar al snel voelde hij dat dit niet zijn plaats was.
Verdrietig over het niet goed doen met zijn voeten, op 10-jarige leeftijd, had Gerson een gesprek met zijn moeder die zijn leven zou veranderen. Ze legde de ware betekenis van zijn naam uit: reiziger. Dat woord wekte een overweldigend verlangen om te groeien, te veranderen, te weten, en zo besefte Gerson dat zijn kansen op school lagen.
Hij ontdekte zijn roeping voor het schrijven en Engels, en zelfs toen hij voelde dat de openbare opvoeding hem niet meer diepgaande inhoud bood, gaf hij niet op.
Je zag een promotie in een krant: verzamel 30 postzegels en krijg 30 dagen Engelse les. Het is gelukt. Hij hoorde toen over een door de overheid aangeboden cursus Engels en bleef langer dan een dag in de rij om zijn plaats te winnen. Het was nog drie jaar om de taal van Uncle Sam te bestuderen.
Je zag een promotie in een krant: verzamel 30 postzegels en krijg 30 dagen Engelse les. Het is gelukt.
Gerson werd 18, ging werken bij de marine en stopte, maar niet de wens om te leren. Door middel van een aantal beroepstests en een gesprek met een leraar aardrijkskunde, ontdekte hij dat hij internationale betrekkingen wilde studeren, maar de toegang tot de universiteit kwam niet gemakkelijk.
In 2013 won hij, na wat teleurstellingen met het toelatingsexamen, de plaats en een volledige beurs voor de cursus. Dat zou het jaar van het grote keerpunt zijn.
Van de periferie naar de wereld
Hij werkte op de Marineschool als kapper, bracht zijn dagen door met een schaar en genoot in enkele minuten van het lezen van de dagelijkse krant, beschikbaar gesteld aan klanten. Op een ongebruikelijke dag liet de kleine beweging hem echter die krant beter lezen en zag een kans: de advertentie ging over een schrijfwedstrijd die een jonge man naar de Verenigde Staten zou brengen om Engels te studeren.
Hij verliet het werk, ging naar de universiteit en kwam pas na middernacht thuis. Hoewel hij om 4 uur 's ochtends wakker moest worden om naar de marine te gaan, besloot hij dat hij die vraag zou beantwoorden: "Welke nerdverbinding breng je bagage onderweg?" .
Hij verliet het werk, ging naar de universiteit en kwam pas na middernacht thuis. Hoewel hij om 4 uur 's ochtends wakker moest worden om naar de marine te gaan, besloot hij dat hij die vraag zou beantwoorden: "Welke nerdverbinding breng je bagage onderweg?" .
Gerson wist niet eens wat het woord 'geek' betekende, en onderzocht en schreef over technologie en zijn bereidheid om de wereld te kennen. Hij ging door met zijn routine tot hij een ongewone droom had: hij was aan het inpakken voor reizen en zette een pet op zijn hoofd. Zou het een teken zijn?
De dag na de droom opende hij de krant en kwam zijn prominente naam tegen. Maar dat was nog steeds niet genoeg voor Gerson om te vieren; Wat als iemand anders tenslotte dezelfde naam had? Hij belde onmiddellijk het voertuig en ontdekte na het doorgeven van alle gegevens dat hij twee maanden later naar de Verenigde Staten zou vertrekken.
Dit waren dagen van vreugde en onzekerheid, omdat hij geen paspoort had en niet kon plannen. Na veel haast verzamelde hij de nodige papieren en vertrok met zijn $ 300 in zijn zak op zijn verjaardag naar het vliegveld.
Hij zegt dat hij schrok om op de luchthaven van Texas aan te komen en zelfs dacht dat hij het Engels niet goed genoeg kende om daar te zijn. Met de hulp van andere Brazilianen wijdde hij zich echter al snel aan het land.
Het was daar dat hij ontdekte dat elk jaar verschillende uitwisselingsopeningen worden aangeboden en vele nooit worden ingevuld. Dus kwam hij terug met een idee in zijn tas: om deze kansen voor jongeren bekend te maken.
Gesloten deuren
Het begin was moeilijk: scholen openden de deur niet voor een jongere om over zijn leven te vertellen. Hij overwoog het project op te geven, maar zijn zus stelde voor dat hij internet als hulpmiddel zou gebruiken. Vijf maanden lang gebruikte de jongeman een mobiele telefoon om zijn eerste boek 'Sending Real' te schrijven, dat in de eerste weken meer dan 5000 downloads had.
Met deze prestatie ging Gerson verder met lesgeven, zette hij een Facebook-pagina op en begon hij een YouTube-kanaal waar peer-to-peer praat met jongeren die betere kansen zoeken. Hij weet dat internet veel plezier biedt, dus je moet je communicatie aanpassen om te laten zien dat studeren leuk en boeiend kan zijn.
Na twee andere uitwisselingen te hebben gedaan, in New York en Londen, investeert Gerson in zijn project en wil hij met studenten uit heel Brazilië praten om te laten zien dat het mogelijk is om daar te geraken.
