Wist je dat dieren ook andere huisdieren adopteren?

Liefde kan echt op alle manieren komen en van wie we het het minst verwachten. Dit gevoel wordt ook gedeeld door dieren, die verschillende soorten liefde ervaren, hetzij met hun eigenaars, hetzij met andere huisdieren - en het is een feit dat zij zeer eigen gevoelens hebben. Verschillende rapporten bevestigen dat dieren andere dieren dan hun soort, anders dan hun kinderen, kunnen grootbrengen en verzorgen, maar dat ze worden verzorgd zoals ze waren - een gedrag dat we kunnen zien als adoptie.

Maar waarom adopteren ze? Verschillende factoren beïnvloeden de adoptie van kinderen door mensen, zoals ouders die geen kinderen kunnen krijgen, een droom willen vervullen of een altruïstische daad willen doen. Omdat we dit soort vragen niet aan dieren kunnen stellen, moeten we een paar punten opmerken om deze vraag te begrijpen. Het meest interessant is wanneer dieren van verschillende soorten een band creëren - vaak onwaarschijnlijk geacht.

Er zijn verschillende bijzondere gevallen die we hier kunnen noemen. We kunnen praten over de hond die voor een eekhoorn zorgde alsof het zijn eigen puppy was, de wasbeer die een kitten adopteerde, een pitbull die voor drie biggetjes zorgde alsof ze hun eigen jong waren, naast vele andere voorbeelden. De meeste van deze gevallen komen voor in dierentuinen, wanneer dieren gedwongen worden om samen te leven en deze relaties uiteindelijk te ontwikkelen.

Het begin van adoptie

De omstandigheden die dit gedrag bij pleegouders veroorzaken variëren sterk, omdat ze deze dieren soms gewoon als hun eigen kinderen accepteren - alsof ze de jongen daadwerkelijk vervangen. Op andere momenten zijn de gecreëerde banden vriendschappen, zelfs met rivaliserende soorten. Zie foto's van verschillende voorbeelden hieronder:

Op andere momenten hebben we een heel andere en agressievere context - vooral als we het hebben over dieren in het wild zonder menselijke tussenkomst. Als voorbeeld kunnen we het geval noemen van de luipaard die op een bavianenaap jaagde en pas na het doden merkte hij een welp op die aan het lichaam van de moeder vasthield (bang door de gebeurtenis). De luipaard wist niet hoe zich te gedragen bij het zien van wat kleine welp, het verlaten van voedsel en het voorbereiden om voor het onbeschermde dier te zorgen.

We kunnen zelfs zien dat het luipaard het bange kleine aapje likt met pogingen om genegenheid te tonen en een soort van beveiliging door te geven. Er is echter geen manier om te weten of deze wees heeft kunnen overleven, omdat de luipaard niet weet hoe hij het huisdier moet voeren. Maar iets is zeker, dieren leven in elkaar in, kunnen deze gevoelens voelen en zich verhouden - ongeacht de soort (zelfs wanneer ze jagen en prooien).

Adoptie is uitzonderlijk gebruikelijk bij huisdieren, zoals katten en honden, vanwege de band die ze ontwikkelen wanneer ze in elkaar worden gezet. Het is ook gebruikelijk dat dieren weespups van andere soorten (zoals de eerder genoemde luipaard) adopteren, omdat ze een natuurlijk instinct hebben voor de verzorging en bescherming van baby's. Maar de adoptie van dieren van dezelfde soort heeft nog een voordeel, omdat nieuwe ouders geïnteresseerd zijn in het doorgeven van de genen van de soort - iets dat wordt weggegooid in verschillende dierenbindingen.

Wanneer er bijbedoelingen zijn

Adopties kunnen ook voortkomen uit wederzijdse belangen, wanneer dieren aan beide kanten op een of andere manier profiteren. Dit gebeurt wanneer beide belanghebbenden voordelen behalen door de groep uit te breiden, bijvoorbeeld door gemakkelijker voedsel te kopen of de verpakking te beschermen. Soms komt dit wederzijdse voordeel neer op één factor: gezelligheid (wat voor veel soorten uiterst belangrijk is).

Deze veranderingen vinden zelfs biologisch plaats. Wanneer een puppy wordt geadopteerd, produceert het lichaam van de nieuwe moeder het hormoon oxytocine - meestal ontstaan ​​tijdens de zwangerschap. Dit maakt baby's die geen puppy's zijn in feite beter geaccepteerd. Veel wetenschappers geloven dat adopties die plaatsvinden in de dierenwereld voortkomen uit hun gevoel voor empathie.

Deze argumenten zijn al bewezen in verschillende documenten en studies van National Geographic. Zoogdieren hebben dezelfde hersenstructuren als wij mensen, met dezelfde systemen en gebieden die verband houden met emoties die we ook hebben. Soms geven we dieren niet genoeg krediet voor deze vaardigheden, omdat ze zo complexe, denkende wezens zijn die zichzelf in de schoenen van anderen plaatsen.

En het is het vermogen tot empathie waardoor ze andere dieren adopteren, hetzij om een ​​soort pijn te verlichten, honger in de kudde of eenzaamheid aan de ene of de andere kant. Altruïsme is in deze gevallen aanwezig, bijvoorbeeld wanneer een dolfijn kilometers met zieke dieren zwemt om hen tegen roofdieren te beschermen of wanneer Afrikaanse buffels dieren uit hun kuddes proberen te redden zodat ze geen gemakkelijke slachtoffers zijn.

Dieren kunnen herkennen, voelen en zelfs ervaren wat andere wezens doormaken. Ze reageren aanvankelijk op deze emoties met vriendelijk gedrag, waarvan we zeker kunnen zeggen dat het in liefde evolueert wanneer deze eenzame, bedreigde of weesdieren door totaal verschillende soorten worden geadopteerd.