Menselijke voorouders bewaarden en bewaarden voedsel

Een team van wetenschappers analyseerde botten van dieren gevonden in een grot genaamd Qesem, gelegen in de buurt van Tel Aviv, Israël, en kwam tot een zeer interessante conclusie: onze voorouders waren al lang bezig met de voorbereiding op "magere koe". honderdduizenden jaren en bewaarde en bewaarde voedsel voor later.

planning

Volgens de BBC onderzochten onderzoekers meer dan 80.000 botfragmenten van dieren ontdekt in Qesem en identificeerden een aantal zeer specifieke snijsignalen op het oppervlak van 78% van hen. Vervolgens werd een reeks experimenten uitgevoerd waarbij wetenschappers dierenbeenderen manipuleerden die ze zelf hadden voorbereid en enige tijd hadden bewaard om te proberen dezelfde tekens in grotmonsters te repliceren.

Tests gaven aan dat vergelijkbare indrukken werden geproduceerd bij het proberen de membranen te verwijderen die de botten bedekten die al goed waren gehecht en uitgedroogd - wat aangeeft dat hoewel het vlees was geconsumeerd, de botten werden bewaard zodat het in tijden van schaarste kon worden verkregen. merg, dat bestaat uit een materiaal dat rijk is aan vet en voedingsstoffen. Inderdaad, deze operatie, wanneer uitgevoerd op specimens die langer waren opgeslagen, vergde aanzienlijke inspanningen van onze oude voorouders.

Bovendien is het interessante dat de grot waar de fragmenten werden gevonden, werd bewoond door mensen die tussen 200.000 en 420.000 jaar geleden leefden - en dit is het eerste voorbeeld van planning met betrekking tot de beschikbaarheid van voedsel. Eerdere bevindingen gaven aan dat onze voorouders het beenmerg consumeerden kort na het innemen van de andere weefsels en niet de moeite namen om later iets op te slaan.

In het geval van Qesem jaagden de mensen die de regio bezetten voornamelijk op herten - Lady dama - en hoewel vlees en vet werden verwijderd uit de karkassen waar de dieren werden gedood, werden schedels en poten naar de grot gebracht, waar het merg zou kunnen worden opgeslagen en zijn nutritionele eigenschappen behouden gedurende perioden tot 9 weken of het equivalent van iets meer dan 2 maanden.