De 'Modena Lovers', hand in hand, waren mannen

Omarmde skeletten genereren altijd commotie door de bereidheid van twee mensen te suggereren om voor eeuwig bij elkaar te blijven. Het was niet anders toen een team van archeologen in een 1700 jaar oud graf een paar hand in hand ontdekten. Dit verhaal, genaamd Lovers of Modena (de Italiaanse stad waar ze werden gevonden), is verwrongen met de ontdekking dat het paar uit twee mannen bestaat - een begrafenisoefening die nog nooit eerder is gezien.

Het paar werd ontdekt in 2009, maar vanwege botverslechtering was het niet mogelijk om het geslacht van de skeletten correct te identificeren. De onderzoekers vertrouwden vervolgens op typische begrafenispraktijken tussen de 4e en 6e eeuw en concludeerden dat ze een man en een vrouw waren.

Naarmate de technologie zich ontwikkelde, gebruikte een team van de universiteit van Bologna in 2018 massaspectrometrie om het biologische geslacht van skeletten te bepalen via eiwitten in tandglazuur. Iedereen heeft het eiwit amelogenin-X; amelogenin-Y, alleen mannen. De onderzoekers vergeleken vervolgens de skeletanalyses met die van 14 bekende personen en vonden dus dat de twee mannen waren.

"Er is geen verslag van enig ander graf in zijn soort. In het verleden zijn paren gevonden die elkaars hand vasthielden - een man en een vrouw. Wat het verband zou zijn tussen de individuen die in Modena worden gevonden, blijft een mysterie", zei studieauteur Federico. Lugli.

De maatschappij keurde homoseksualiteit niet goed

Volgens hem is er een mogelijkheid dat zelfs onder de skeletten die in een vergelijkbare positie worden gevonden (knuffelen of handen vasthouden), meer paren mannen. “Het was zeker geen gangbare praktijk aan het einde van het oude tijdperk. Wij geloven dat het een bepaalde relatie tussen individuen symboliseert, maar we weten niet wat het zou zijn, "legde hij uit.

Voor de onderzoeker lijkt het idee dat de twee een romantisch koppel zijn verkeerd - de christelijke samenleving van die tijd zou homoseksuele liefde niet hebben goedgekeurd. Lugli gelooft dat “de manier waarop de twee werden begraven een uitdrukking van compromis tussen twee individuen vertegenwoordigt. Ze kunnen nauw verwante broers of neven zijn geweest, of misschien zelfs soldaten die samen in de oorlog zijn omgekomen. '