Helaas zijn verhalen over tieners die hun eigen ouders vermoorden niet zo zeldzaam - noch gebeuren ze gewoon in ons eigen land. De zaak die we je gaan vertellen is in juli 2011 in Florida gebeurd en de misdaad is gepleegd door een Amerikaanse jongen genaamd Tyler Hadley. De jongen was toen 17 en een van zijn motivaties was om van zijn ouders af te komen, zodat hij een groot huisfeest kon geven en indruk kon maken op zijn vrienden.

Extreem introvert, volgens Nathaniel Rich van Rolling Stone, vermeed Tyler oogcontact, lachte om zijn eigen grappen en was niet bijzonder populair op de middelbare school. De zoon van Blake en Mary Jo Hadley, de jongere is de jongste van twee broers en het was bekend dat hij, voordat hij de moorden pleegde, rondhing met een bende zware, jeugdige delinquenten en drugsgebruikers uit zijn geboortestad.

Vreemd gedrag

Tyler

Tyler was op school erg stil en monosyllabisch en explodeerde waarschijnlijk in de klas en onderbrak leraren zonder duidelijke reden. En vanwege zijn gedragsproblemen - zowel op als buiten de middelbare school - raakte de jongen veel in de problemen met de wet en werd zelfs gearresteerd en gevangengezet.

Blake en Mary Jo Hadley

Waarschijnlijk door wangedrag, werden de ouders van Tyler geleidelijk strenger, aarden ze hem en namen ze af en toe zijn mobiele telefoon in beslag. Daarom waren thuisbijeenkomsten eenvoudigweg verboden. Twee weken voor de moorden vertelde Tyler naar verluidt een paar vrienden tijdens het spelen van videogames dat hij zijn ouders en feest wilde vermoorden.

Hij zei dat niemand zoiets eerder had gedaan - een feestje geven terwijl de lijken thuis bleven. En het lijkt erop dat Tyler dat vaak zei, hoewel hij niet erg serieus werd genomen door de anderen. In feite vertelde de jongen de week voor de misdaad zijn vrienden dat hij een kleine bijeenkomst voor het weekend organiseerde, en niemand geloofde het.

Het feest

Op de dag van de misdaad plaatste Tyler een uitnodiging op Facebook voor zo'n feest bij hem thuis, waarin hij aan ongelovige vrienden uitlegde dat zijn ouders de stad uit waren. Het bericht verspreidde zich snel en toen de eerste jongens begonnen te verschijnen, keek Tyler angstig en onrustig toen hij de deur opendeed.

Volgens sommige rapporten had de tiener leerlingen verwijd en leek hij erg bezorgd dat het lawaai buren ertoe zou brengen de politie te bellen. Dus zorgde hij ervoor dat iedereen - ongeveer 60 mensen in totaal - in zijn huis bleef en niemand in de voortuin liet blijven om de aandacht te trekken.

Beschrijving van een misdrijf

Taylor en Michael Mandell tijdens het feest

Tijdens het feest zei Tyler zelfs betekenisloze dingen tegen een aantal goede vrienden en zei dat hij iets heel ernstigs had gedaan en naar de gevangenis zou worden gestuurd. De bekentenis vond echter plaats toen de jongen Michael Mandell, zijn beste vriend, ontmoette. Tyler vertelde hem dat hij op de dag van het feest, net voor vijf uur 's middags, de mobiele telefoons van zijn ouders verborg zodat ze geen hulp konden vragen en wat rap hoorden om' in de stemming te komen '.

Hij nam toen drie extase en haalde een hamer uit de garage. Eerst stopte Tyler achter zijn moeder, die op de thuiscomputer werkte, en bleef daar minstens 5 minuten nadenken over wat hij ging doen. Toen hief hij de hamer op en begroef deze in het hoofd van Mary Jo, die doodsbang was om tegen haar zoon te roepen: ' Waarom? ".

Toen hij de wanhoop van zijn vrouw hoorde, rende Tylers vader hem te hulp en was verlamd toen hij zag hoe zijn zoon zijn moeder aanviel. Blake vroeg ook aan Tyler waarom hij dit deed, en de jongen antwoordde eenvoudig: ' Waarom niet? ". De jonge man doodde zijn ouders, wikkelde handdoeken om hun hoofd en liet hun lichamen naast elkaar op de vloer van de slaapkamer achter met het moordwapen ertussen.

Tyler vertelde Michael dat het hem drie uur kostte om de rommel op te ruimen - veel langer dan verwacht - en dat hij alle bewijzen van de misdaad had opgesloten, zoals boeken, kapotte borden, kussenslopen, bloederige handdoeken, enzovoort. in de slaapkamer. Toen nam hij een goede douche en lachte om zijn eigen spiegelbeeld.

Einde van het feest

De feestvreugde begon af te nemen nadat, rond twee uur 's ochtends, iemand aankondigde dat er een andere bijeenkomst in de buurt werd gehouden en de gasten werden uitgeroeid. Met de rotzooi die zich op straat vormde, belde een van de buren de politie, en tegen de tijd dat de officieren arriveerden, waren er al minder dan 20 mensen ter plaatse.

Tyler vroeg iedereen naar zijn kamer te gaan en, nadat de politie was verlost, werd het feest hervat. Beetje bij beetje kwamen er meer jongens aan en Tyler werd door velen van hen vreemd gezien - paranoïde uit het raam kijkend en zei dat hij van plan was zichzelf te doden. Het feest zou voor altijd zijn doorgegaan als Michael Mandell, de beste vriend van Tyler, geen contact had gehad met de politie en hem alles had verteld.

gevangenis

Net voor vijf uur 's ochtends keerde de politie terug, boeide Tyler en doorzocht het huis, waarbij de lijken werden blootgelegd. Niemand weet wat de jongen precies ertoe heeft gebracht de moorden te plegen - niemand doet het alleen om indruk te maken op vrienden! - maar naast alcohol- en drugsmisbruik, vonden de officieren antidepressiva en bonnen van een kliniek voor geestelijke gezondheidszorg in naam van Tyler.

Hoewel het bewijs suggereert dat de jongen leed aan depressie en andere psychische problemen, bleek uit onderzoek dat hij drie weken eerder in paniek begon te raken. Ook zou hij vrienden hebben verteld dat hij had gewacht tot zijn oudere broer naar huis zou verhuizen om zijn ouders te vermoorden. Omdat hij de misdaden zes maanden vóór zijn 18e verjaardag pleegde, kon Tyler niet ter dood worden veroordeeld en veroordeeld tot twee levenslange straffen.

De jonge man zei dat hij spijt had van wat hij deed en een soort beroemdheid in de gevangenis werd, waar hij fanbrieven ontvangt en handtekeningen voor andere gevangenen ondertekent! Tegenwoordig correspondeert Tyler met vrienden en familie, vooral grootouders, en zijn gedrag schommelt sterk tussen schuldig en depressief, evenals boos, verward en verveeld.