De figuur van Jezus Christus is behoorlijk populair, zelfs onder degenen die niet religieus zijn. Hun bestaan ​​kan echter evenzeer een kerkmythe zijn om hun waarden opnieuw te bevestigen als iets dat daadwerkelijk is gebeurd. Het antwoord daarop hangt echter alleen af ​​van uw geloof. Nu proberen veel onderzoekers en religieuzen te zoeken naar concreet bewijs van Christus '(mogelijke) doortocht door de aarde. Is het zo?

Een van de grootste liefhebbers van dit onderwerp is de Bulgaarse archeoloog Kasimir Popkonstantinov. In 2010 ontdekte hij een klein doosje waarvan hij gelooft dat het de botten bevat van niemand minder dan Johannes de Doper, een van de belangrijkste heiligen in de christelijke kerk. Een andere urn, gevonden naast dit heiligdom, bevatte de inscriptie "Moge God je redden, dienaar Thomas. Naar St. John." De ontdekking is erg belangrijk, want Johannes de Doper was een van de eerste volgelingen van Christus en bovendien zijn neef. Daarom hebben ze zeker kenmerken van DNA gedeeld.

Popkonstantinov heeft de overblijfselen van een zesde-eeuwse kerk op het eiland Sveti Ivan uit de Dode Zee opgegraven, die over een basiliek uit de vorige eeuw was gebouwd. Terwijl hij het altaargebied doorzocht, vond de onderzoeker een klein marmeren heiligdom met de mogelijke overblijfselen van de heilige. In de vijfde eeuw werden kerken alleen als heilig beschouwd als ze het relikwie hadden van een of andere vurige heilige of religieus.

Kasimir Popkonstantinov toont reliekschrijn met botten van Johannes de Doper

Twijfels en problemen

De volgorde van de genetische code in zeer oude botfragmenten begint nog steeds te gebeuren. Maar zelfs als DNA kon worden bepaald in de bevinding van Popkonstantinov, wie garandeert dan dat het heiligdom echt toebehoorde aan Johannes de Doper? En hoe zou dit het bestaan ​​van Christus bewijzen?

Een ander probleem is dat het ideale DNA geen contact met iemand anders zou moeten hebben gehad - dat van een bot bijvoorbeeld in de grond. In het geval van deze reliekschrijn is het zeer waarschijnlijk dat sporen van degenen die de botten hanteerden om ze in de doos te plaatsen, zich hebben vermengd met het eigen DNA van de botfragmenten, waardoor twijfels rijzen over hun legitimiteit.

Het is nu mogelijk om vervuilende sporen te onderscheiden en te verwijderen, maar het is veel moeilijker, vooral omdat DNA na verloop van tijd afbreekt. Het is ook mogelijk om te proberen het genoom in kaart te brengen vanuit botfragmenten, waar een invloed van externe factoren moeilijker zou zijn.

Reliekschrijn werd gevonden in kerkruïnes uit de 6e eeuw

DNA en archeologie

Archeologie begint genetische sequencing in zijn studies te gebruiken. George Busby, een onderzoeker en geneticus aan de universiteit van Oxford, die het onderzoek van Popkonstantinov begeleidde, is van mening dat DNA op twee manieren kan beïnvloeden: door DNA van verschillende relieken te vergelijken en hun geografische oorsprong te traceren.

Als bijvoorbeeld wordt aangenomen dat een ander artefact tot St. Johannes de Doper behoort, zou het mogelijk zijn om de twee DNA-monsters te vergelijken en te zien of ze overeenkomsten hebben. Hetzelfde zou gebeuren als objecten werden gevonden die aan Jezus Christus toebehoorden, omdat beide neven waren.

Tot nu toe zijn de botten die Popkonstantinov heeft gevonden, gedateerd op ongeveer 2.000 jaar door koolstof-14 - iets dat bemoedigend is voor onderzoek. DNA-analyse was zeer vergelijkbaar met die van de huidige inwoners van het Midden-Oosten, wat wijst op een mogelijke besmetting van het oorspronkelijke materiaal.

DNA-sequencing gevonden in reliekschrijn toont mogelijke besmetting door degenen die het artefact hanteerden

Alles is niet verloren

Genetici hebben al verschillende sporen van DNA gevonden in de Heilige Lijkwade, die naar verluidt Jezus Christus na zijn kruisiging bedekte. Ook in het proces van genetische sequencing is het materiaal gevonden in het James-ossuarium, waarvan veel mensen geloven dat het de botten van Christus 'broer heeft bewaard.

Als het mogelijk is om al deze voorbeelden in kaart te brengen en ze in de toekomst te vergelijken, kunnen we misschien een parallel trekken tussen al deze overblijfselen en ook tussen hun potentiële afstammelingen. Bovendien bepalen we natuurlijk het DNA van Christus 'familie en, misschien, die van hem! We kunnen alleen maar wachten om te geloven dat we het zien.

James Ossuary, die zogenaamd de overblijfselen van Jezus 'broer bewaarde

***

Mega concurreert voor de Digital Influencers Award, en jij kunt ons helpen dubbele kampioenen te worden! Klik hier om uit te vinden hoe. Volg ons graag op Instagram en abonneer u op ons YouTube-kanaal.