Zou megalodon nog steeds op aarde kunnen bestaan?
Je hebt misschien gehoord van de megalogon, een gigantische prehistorische haai die de zeeën overstuurde met zijn meer dan 15 meter lange en met kaken gevulde kaken van ongeveer 8 tot 18 centimeter. Deze monsterlijke wezens woonden ongeveer 28 en 1, 5 miljoen jaar geleden op onze planeet en verdwenen tijdens het Pleistoceen.
Er is echter geen tekort aan mensen die geloven in de mogelijkheid dat deze dieren nog steeds buiten zijn en zich ergens ver van de bodem van de zee verbergen. Zoals u weet, worden oceanen tenslotte heel weinig onderzocht door de mens, en is er heel weinig bekend over de soorten die hun diepten bewonen. Dus is er een mogelijkheid, hoe afgelegen ook, dat elk exemplaar van megalodon het uitsterven heeft overleefd?
Alles wijst erop dat ...
Volgens Justls Alford van IFLScience!, Hoe bizar karkassen ook verschijnen op stranden of video's met vermeende sinistere wezens, er is geen direct bewijs dat suggereert dat er nog megalodons bestaan. Justine ontkent niet dat in de loop der jaren verschillende getuigen hebben gemeld dat ze gigantische haaien zagen, en er zijn zelfs illustraties en foto's van deze zeemonsters.
Zoals hij heeft uitgelegd, bleken al deze "bewijzen", voor zover iemand weet, niet echt te zijn. In de meeste gevallen tonen de illustraties overdreven getuigenvertoningen, en er is zelfs een controversiële foto uit de jaren 1940 (die u hierboven kunt zien) die zelfs het onderwerp werd van een ontdekkingsfilm - volledig fictief, met acteurs en alles - gemaakt door Discovery Channel. .
Wat getuigenverslagen betreft, onthoud dat het niet altijd gemakkelijk is om rottende kadavers te herkennen en, voor niet-experts, kan zelfs de identificatie van levende dieren ingewikkeld en verwarrend zijn.
Misschien?
Volgens Justine heeft de ontdekking van twee zeedieren het idee nieuw leven ingeblazen dat sommige megalodon mogelijk ook hebben overleefd. Eén zo'n dier is de coelacanth van het geslacht Latimeria, waarvan werd gedacht dat het uitgestorven was sinds het Krijt - ongeveer 65 miljoen jaar geleden - maar werd "herontdekt" in de late jaren 1930. Sindsdien zijn verschillende exemplaren gezien, hoewel deze vissen meestal op grote diepten leven.
De andere ontdekte soort waren de grote haaien ( Megachasma pelagios ) in 1976, die meer dan 4 meter lang kunnen zijn en zich voeden met plankton. Hoewel deze twee dieren zo lang onopgemerkt zijn gebleven, hebben we nog steeds geen bewijs dat de megalodons hetzelfde deden.
De fossielen suggereren dat deze dieren een voorkeur hadden voor warmer water, dat niet aangepast was om op grote diepten te leven en op plaatsen leefde waar veel voedsel was. Bovendien gebruikten megalodonts kustgebieden om voor hun jongen te zorgen, en een van de theorieën over wat hun uitsterven veroorzaakte, was dat hun natuurlijke prooi dieper ging, waardoor de beschikbaarheid van voedsel werd beperkt.
De discussie beëindigen
Onderzoekers weten dat de overgrote meerderheid van soorten de eerste paar meter van de oceaan bewoont, voor zover zonlicht kan doordringen. Maar dieren die op diepere plaatsen leven, moeten ongelooflijk gespecialiseerd zijn om te overleven, en het is zeer zeldzaam om een grote soort te vinden. Dus hoe kon een megalodon-grote vis overleven door zich te voeden met kleine wezentjes?
Justine wijst er ook op dat haaien vaak van tand wisselen en dat alle megalodontanden die ooit zijn gevonden fossielen zijn. Bovendien, zelfs als deze dieren zich hadden aangepast om te overleven tot grote diepten, zouden we al een spoor van hun bestaan hebben gevonden, hetzij in de vorm van karkassen - die van hen of door hen verslonden -, rottende ledematen of littekens van aanvallen. bijvoorbeeld gefrustreerd.
Wat meer is, terwijl megalodonts - zonder twijfel - buitengewone dieren zijn, zou je echt het pad willen oversteken met een van deze reuzen terwijl je een duik in het strand neemt?
