Je hebt misschien talloze beelden gezien van Jupiter, de grootste planeet in het zonnestelsel, toch? Een van de meest herkenbare kenmerken van deze gasreus zijn de banden van verschillende kleuren, gevormd door de beweging van extreem sterke winden in de bovenste lagen van de Jupteriaanse atmosfeer - ze bereiken snelheden van meer dan 640 kilometer per uur.

Dat is de oude Jupiter die we gewend zijn

Naast de bands is een ander opvallend aspect de "Great Red Spot", dat wil zeggen een gigantische storm die onze hele planeet zou kunnen overspoelen en al meer dan 300 jaar in volle gang is. Een ander interessant ding over Jupiter is dat de atmosfeer een samenstelling heeft die vergelijkbaar is met die van de zon, voornamelijk bestaande uit helium en waterstof. Over compositie gesproken vergelijkbaar met die van onze ster ...

Jupiter zoals je nog nooit hebt gezien

Volgens de mensen van het Astronomy Now-portaal is het beeld dat je bij de opening van dit verhaal zag - en heel anders dan het beeld dat we meestal van Jupiter zien! - werd uitgebracht door een team van astronomen aan de Universiteit van Leicester in Engeland. Het vertegenwoordigt een nieuwe afbeelding van de Jupteriaanse sfeer en werd verkregen via de Very Large Telescope, gelegen in de Atacama-woestijn in Chili.

Hij lijkt op de zon!

Volgens Astronomy Now is het beeld gemaakt op basis van observaties op verschillende golflengtes in het infraroodspectrum - en laat het zien hoe energie en materialen door de atmosfeer worden getransporteerd. Het in kaart brengen zelf omvatte het gebruik van verschillende telescopen, evenals de deelname van professionele en amateurastronomen uit verschillende landen.

Het initiatief was bedoeld om gegevens te verzamelen over de dynamiek van de Jupteriaanse atmosfeer voorafgaand aan de komst van NASA's Juno-ruimtesonde naar de gasreus, gepland voor 4 juli. Het apparaat werd gelanceerd in 2011 en legde niet minder dan 3 miljard kilometer af om Jupiter te bereiken.

Juno komt eraan!

Eenmaal in het Jupteriaanse systeem zal het ruimtevaartuig ongeveer 5.000 kilometer van de turbulente atmosfeer vliegen en een reeks analyses uitvoeren om eigenschappen zoals samenstelling, gasverdeling, beweging en temperatuur van de lagen te meten.