Wang Tianfang werd geboren in 1987 in een landelijk dorp in het oosten van China. Op 30-jarige leeftijd zou hij zich zorgen moeten maken over zijn kinderen, zijn huis of zijn baan, maar een zeldzame en raadselachtige toestand belemmerde zijn ontwikkeling toen hij nog geen 3 jaar oud was.

Met een lengte van slechts 80 centimeter kan Tianfang niet praten en kan hij niet alleen eten. Haar gestalte en intellect zijn vergelijkbaar met die van een 4-jarig kind. Hierdoor kan Chu Xiaoping, zijn 52-jarige moeder, op geen enkel moment van hem worden losgeraakt, omdat de jongen geen autonomie heeft - hij heeft zelfs luiers nodig.

Het meest bizarre is dat artsen het probleem van Tianfang niet konden identificeren. Chu zegt dat hierdoor verschillende buren suggereerden dat ze haar zoon had verlaten op de trappen van boeddhistische tempels toen de eerste tekenen verschenen, iets waar ze fel op tegen was.

Wang Tianfang kan maximaal 30 minuten per dag staan

Chu heeft echter een droom: Tianfang horen zeggen 'mam'. Ze weet dat dit niet zal gebeuren, maar ze heeft nog steeds een hoop hoop. De last van het alleen opvoeden van een kind is duidelijk, maar ze zorgt ervoor dat ze het helemaal opnieuw zou doen. Gedurende een uur of twee per dag laat ze de jongen onder de hoede van een buurman om te werken als een dienstmeisje en geld in te zamelen voor hun levensonderhoud. Een paar jaar geleden liet ze Tianfang met rust, maar eenmaal viel hij en verwondde zijn hoofd.

De vrouw zegt dat haar grootste angst haar zoon ziet sterven. Artsen waarschuwen altijd dat het een wonder is dat de jongen zo lang heeft overleefd met zo'n zeldzame en beperkende aandoening, maar Chu is hoopvol dat hij nog vele jaren zal leven!

Chu Xiaoping droomt dat haar zoon haar op een dag zal kunnen bellen