Het ongelooflijke verhaal van de vrouw die haar eigen tweeling bleek te zijn
Het lijkt misschien zo, maar de titel van dit verhaal is niet verkeerd. En als je dit artikel volgt, zul je merken dat er nog meer bizarre details in het verhaal van Lydia Fairchild zitten - de vrouw die haar eigen tweeling bleek te zijn.
In 2002 besloten Lydia en haar man Jamie Townsend uit elkaar te gaan. Met twee kinderen in deze relatie en de derde onderweg, besloot de Amerikaan - toen 26 - enkele voordelen van de overheid te vragen. Onder de verschillende gevraagde documenten was het noodzakelijk om een DNA-test in te dienen om te bewijzen dat de kinderen echt uit Lydia en Jamie waren. En toen begon het allemaal raar te worden!
De DNA-test bewees dat Jamie Townsend de vader van de kinderen was. Maar tot ieders verrassing gaf de test niet aan dat Lydia Fairchild de moeder van haar kinderen was. Ondanks het presenteren van foto's van de zwangerschappen, foto's van de verloskamer en een getuigenis van de verloskundige, was de regering van mening dat al die gegevens frauduleus konden zijn, geloofden in het DNA-onderzoek en vervreemdden van de moeder van haar kinderen.
En alles herhaalt zich ...
Om ervoor te zorgen dat de vrouw niet probeerde het systeem te bedriegen, stuurden de autoriteiten een officier om de bevalling van Lydia's derde kind te controleren en ervoor te zorgen dat er geen tussenkomst was bij het verzamelen van bloedmonsters. Het probleem is dat de testresultaten wederom aangaven dat Lydia niet de biologische moeder was van het kind dat ze zojuist had bevallen.
De examens wezen erop dat Lydia eerder de tante was dan de moeder van haar kinderen. Het probleem is dat de vrouw geen zussen had. Toen ontrafelde de advocaat van de vrouw het mysterie door bronnen van deskundigen te raadplegen en in 1998 een soortgelijke zaak te vinden waarbij een 52-jarige vrouw genaamd Karen Keegan was betrokken.
De genetische toestand van Keegan werd ontdekt toen ze een niertransplantatie nodig had en haar kinderen werden getest om te zien of ze donoren waren die compatibel waren met haar moeder. Uit tests bleek echter dat het genetische materiaal van hun kinderen niet overeenkwam met dat van Karen.
Een zeldzame aandoening
De Britse documentaire 'The Twin Inside Me' legt uit dat 'een serie tests aantoonde dat Karen een' chimera 'was - een term die is afgeleid van een Grieks mythologisch wezen dat een mutatie was van meer dan één dier. Kort na de conceptie fuseerde het ei dat later Karen zou worden, met een ander ei. Het resultaat is een gefuseerd ei dat twee volledig gescheiden DNA's bevat die in Karen zijn gecombineerd. Dit betekent dat Karen biologisch gezien meer dan één persoon is. "
De zaak van Karen Keegan was de sleutel tot het mysterie van Lydia Fairchild. Verder DNA-onderzoek, dit keer met monsters uit een uitstrijkje, bewees dat de drie kinderen echt compatibel waren met Lydia, die werd vrijgesproken van aanklachten tegen haar.
Samen maken Karen en Lydia deel uit van een groep van enkele tientallen gevallen van chimerisme die wereldwijd bij mensen zijn geregistreerd. Dit zijn mensen die twee verschillende genetische sequenties dragen, die dergelijke aandoeningen kunnen veroorzaken, omdat DNA wordt beschouwd als de unieke biologische handtekening van elk individu. Maar als het gaat om een hersenschim, kan een haar naar een persoon wijzen, terwijl een analyse van cervicale cellen het bijvoorbeeld op een ander individu laat lijken.
Andere gevallen van chimerisme
Hoewel verhalen zoals Lydia Fairchild en Karen Keegan vrij zeldzaam zijn, komt het basismechanisme dat chimerisme vormt - dat bestaat uit een persoon met cellen van een of meer mensen in zijn lichaam - vaker voor dan gedacht.
Er zijn geen harde cijfers, maar een groot deel - zo niet alle - van mensen zijn tot op zekere hoogte hersenschim, omdat moeders en foetussen vaak cellen uitwisselen tijdens de zwangerschap. Het fenomeen van de ene tweeling die de andere volledig in de baarmoeder opneemt, wat Fairchild en Keegan is overkomen, is ongebruikelijk. Omdat in-vitrofertilisatie de kans op tweelingen verhoogt, doen de gevallen van chimerisme dat ook.
“De hersenschim van een tweelingpaar kan veranderen in een hermafrodiet; als de tweeling van hetzelfde geslacht is, kan het kind een andere huid en ogen hebben, maar anders zien ze er waarschijnlijk normaal uit. Bij het ontbreken van een complete DNA-test, zal je het waarschijnlijk nooit weten ', legt Sam Kean uit in Psychology Today.
