Weet je hoeveel manen er in het zonnestelsel zijn? Mercurius en Venus hebben er geen, Aarde 1 (officieel tenminste), Mars heeft 2 (Phobos en Deimos), Jupiter 79, Saturnus minstens 53 (met 9 mogelijke satellieten in afwachting van bevestiging), Uranus heeft 27, wat het nieuws betreft, en Neptunus, 13 satellieten - nog een in het proces van herkenning. Ja, beste lezer, onze kosmische buurt heeft een redelijke populatie manen!

Maar wist je dat deze hemellichamen ook hun eigen natuurlijke satellieten kunnen hebben? Interessant genoeg is dit probleem pas recentelijk onderzocht. Meer specifiek, in 2014, nadat de zoon van een astronoom haar vroeg of de manen manen konden hebben - kinderen kunnen gewoon briljant zijn met hun vragen! - en de onderzoeker, geïntrigeerd, ging het uitzoeken.

Vindingrijkheid ten dienste van de wetenschap

De astronoom, moeder van de nieuwsgierige jongen, heet Juna Kollmeier en maakt deel uit van de wetenschappers van het observatorium van het gerenommeerde Carnegie Institution in de VS, en met de hulp van een collega van de Universiteit van Bordeaux, Frankrijk, een man genaamd Sean Raymond, ontdekte dat niemand deze satellieten ooit eerder had waargenomen, ja, het is mogelijk dat de manen andere manen hebben.

(Quartz / Reuters / Rebbe Naden)

Maar het geheel is niet zo eenvoudig als het klinkt! Denk tenslotte met ons mee: we hebben het over een hemellichaam dat rond een ander draait, dat op zijn beurt rond een planeet reist die ook rond een ster draait. Bovendien hebben we de hele kwestie van massa's, afstanden, orbitale hoeken en zwaartekrachten, bijvoorbeeld om rekening te houden in dit "maanmaan" scenario.

LuaLua

Welnu, het paar wetenschappers is tot de conclusie gekomen dat de maan een diameter van maximaal 9, 5 kilometer moet hebben om de ene natuurlijke satelliet te laten hebben, terwijl de moedermaan heel groot moet zijn, met een diameter van ten minste duizend kilometer. Ter vergelijking: onze maan heeft een diameter van iets minder dan 3500 km.

Bovendien zou de kindsatelliet een baan moeten hebben die ver genoeg verwijderd is van de moedersatelliet en de ouderplaneet (we hebben deze "vertrouwde" namen uitgevonden om het gemakkelijker uit te leggen, oké?) Om niet vernietigd te worden door de krachten van twee grotere sterren. Volgens de onderzoekers is er geen 'maanmaan' in het zonnestelsel, maar er zijn satellieten van voldoende grootte die zich op orbitale afstanden van hun planeten bevinden waardoor deze kleine hemellichamen om hen heen zouden kunnen cirkelen.

(Gizmodo / Flickr / Kevin Gill)

Onze maan is een van hen, en de Saturnische satellieten Titan en Iapetus, evenals de Jupterian Callisto, zouden ook in aanmerking komen om kleine lichten te herbergen. Maar dat betekent niet dat satellietsatellieten niet in andere planetaire systemen kunnen bestaan ​​- we moeten niet vergeten dat wetenschappers exoplaneten met verschillende achtergronden ontdekken - en als ze worden gevonden, geloven wetenschappers dat de manen van Manen kunnen ons helpen de evolutie van hemellichamen beter te begrijpen.

Wat betreft de naam waarmee de sterren worden gedoopt, circuleren al enkele suggesties, zoals sublua, moonette - of iets als luete of moooon (of luuuua ) en moonmoon of lualua, en deze tweede optie is wat er nog meer op sociale netwerken lukt. En geachte lezer, heeft u suggesties?

***

Kent u de Mega Curioso-nieuwsbrief? Wekelijks produceren we exclusieve content voor liefhebbers van de grootste bezienswaardigheden en bizarre van deze grote wereld! Registreer uw e-mail en mis deze manier niet om contact te houden!