Sinister: Wat zijn time-lapse-ervaringen?
Na een gewone schooldag in 1978 verlaat de toen dertienjarige John Carlson zijn school en gaat hij naar huis, een bescheiden woning op iets meer dan twee kilometer afstand. Om enkele bijzonder ongemakkelijke onderwerpen te vermijden, had hij echter zijn traditionele route gewijzigd en gekozen voor een parallelle straat, nog steeds in een regio die de jongen heel bekend was.
Op dat moment gebeurde er echter iets dat Carlson tot op de dag van vandaag moeilijk had uit te leggen. "Ik heb gemerkt dat alles vreemd stil is geworden, bijna gedempt, " zei hij op zijn blog, verwijzend naar een gevoel dat werd gecommuniceerd door verschillende mensen die zeggen dat ze een "time-lapse" hebben doorgemaakt. De zakenman zag toen elementen van de straat wegtrekken en toen hij kwam, was hij in een ander deel van de stad en ontmoette zijn moeder.
Gevoel van "onwerkelijkheid"? Acute depressie?
Indien nodig te worden gedefinieerd, zijn tijdvervallen ervaringen waarin een individu plotseling wordt getransporteerd van zijn of haar eigen tijd naar het verleden of de toekomst.
Omdat het een term is die verwijst naar de controversiële reikwijdte van het zogenaamde 'paranormale', is er natuurlijk geen wetenschappelijk georiënteerde ervaring die kan aantonen dat men tenslotte echt kan terugkeren naar de Franse revolutie tussen een kopje thee en een ander of tijdens een excursie. Maar de tot nu toe verzamelde rapporten hebben zeker enkele patronen.
Men spreekt bijvoorbeeld van een indruk van 'onwerkelijkheid', alsof zintuiglijke prikkels steeds zwakker worden, grenzend aan niet-bestaan en de werkelijkheid een merkbaar droomachtige kleur geven, net als in een droom. Er zijn ook constante meldingen van ongebreidelde depressies - waarbij je je onmiddellijk overweldigd zou voelen door een bijna tastbare uitstraling van onderdrukking.
Er zijn enkele beroemde gevallen die deze twee punten kunnen verklaren, inclusief.
Het spook van Versailles
Ook bekend als "The Moberly-Jourdain Incident", gaat de aflevering over de veronderstelde ervaring van twee respectabele en goed opgeleide vrouwen, maar die goed zou kunnen voorkomen in de afleveringen van de serie "Twilight Zone". Charlotte Anne Moberly (1846 - 1937) en Eleanor Jourdain (1863 - 1924) waren respectievelijk hoofd- en plaatsvervangend directeur van St. Hugh College in Oxford, Engeland.
In de zomer van 1901, tijdens een bezoek aan de beroemde tuinen van Petit Trianon in Versailles, zeggen vrouwen dat ze plotseling op tijd werden vervoerd, rechtstreeks naar de tijd van de Franse revolutie. Plots beweren beiden dat ze mensen hebben gevonden met typische kostuums en historische figuren - waaronder Marie Antoinette zelf.
De ervaring werd door een van de meisjes omgezet in een boek, geschreven onder een pseudoniem, dat alle controverses genereerde die men zou verwachten. Er is zelfs een bijzonder geïnspireerde beschrijving van wat er is gebeurd:
“We liepen snel vooruit, nog steeds pratend, maar toen we de weg verlieten, greep een buitengewone depressie me aan, die, ondanks mijn inspanningen om te vervangen, steeds dieper werd. Daar leek geen reden voor te zijn; Ik was niet moe en raakte meer geïnteresseerd in de omgeving. Het maakte me angstig dat mijn levensgenoot de duisternis zou beseffen die plotseling over mijn geest viel, die steeds krachtiger werd naarmate het pad ten einde liep.
Ze vervolgt:
“Alles leek plotseling onnatuurlijk en onaangenaam; zelfs de bomen achter het gebouw werden plat en levenloos, zoals tapijthout. Er waren geen effecten van licht en schaduw, en geen wind bewoog deze bomen. En toch was het allemaal heel intens. "
Een van de feesten van Montesquiou?
Er was natuurlijk geen tekort aan verklaringen die de ervaring probeerden te vertalen naar het terrein van het logisch uitgesproken. Er werd een vorm van camouflage ondervraagd voor een liefdevolle relatie tussen de twee dames, iets wat destijds nogal immoreel was.
Een andere poging tot verklaring kwam van kunsthistoricus Philippe Jullian. In zijn biografie van Robert de Montesquiou herinnert Jullian eraan dat de Franse dichter destijds in de buurt van de tuinen van Petit Trianon woonde en bekend stond om zijn extravagante feesten, waarin meestal tableaux vivants werden uitgevoerd - acteurs en / of rolmodellen. van kunst. Dat zou de historische cijfers van het duo verklaren.
Het vermiste hotel
Hier is een geval van de meest klassieke. Het zogenaamde 'vermiste hotel' was zelfs een van de afleveringen van een even klassieke Amerikaanse tv-serie, 'Strange but True?'. In 1979 reden de Engelse stellen Simpson en Gisby door Frankrijk op een vakantieroute naar Spanje. In de schemering besloten ze de reis voor de nacht te onderbreken.
De hotels in de buurt van de halte waren echter druk, dus wees iemand op een manier waarop iets kon worden gevonden. Volgens reizigers was de herberg merkwaardig démodé - van de kleding van bedienden en andere gasten tot het absurde gebrek aan een telefoon.
Koppels beweren zelfs "vreemd geklede" politieagenten te hebben gevonden. Een van de officieren wees zelfs een weg, hoewel hij de betekenis van 'snelweg' gewoon niet begreep. Welnu, de indicatie was van een oude weg, vele kilometers verderop. Het nieuwsgierige kostuum? De typische kleding van de Franse politie in 1901.
Geen hotel, geen foto's
Hoe dan ook, Simpsons en Gisbys verlieten de plaats met een geweldige indruk - geholpen door het feit dat het verblijf voor die tijd een beledigende waarde had. Bij terugkeer van vakantie langs dezelfde route, besloten ze dat ze weer zouden stoppen voor de nacht. Het gebouw was echter spoorloos verdwenen. Zelfs foto's gemaakt tijdens het verblijf verdwenen uiteindelijk uit het midden van de filmrol.
Hoewel er geen definitieve verklaring voor het incident is, is het waar dat verschillende apparaten zijn geprobeerd om de locatie van het beruchte etablissement te vinden ... of op zijn minst de betrokkenen te ontmaskeren. Geoff Simpson onderging zelfs hypnose. Er kan echter niets nieuws worden toegevoegd.
De vraag blijft echter: hoe zou het huidige geld in 1979 bijna 80 jaar eerder zijn geaccepteerd? Of, omdat niemand het nieuwsgierige voertuig van reizigers heeft verrast? De betrokkenen zeggen alleen dat "wat er is gebeurd, is gebeurd". Misschien worden sommige dingen echt alleen in de "schemerzone" uitgelegd.
* Oorspronkelijk gepost op 30-09-2013.
Aanbevolen
