Wat is het verschil tussen de atoombom en de waterstofbom?

Nieuwe verklaringen uit Noord-Korea over een waterstofbom-test trekken angst en scepsis aan bij politici en experts. Zelfs als het land niet als een nucleaire grootmacht wordt beschouwd, wordt aanvaard dat ze een aantal kernkoppen hebben, zelfs zonder de rakettechnologie die nodig is om ze te lanceren. Maar wat is het verschil tussen de bekende atoombom en de waterstofbom eigenlijk?

Het lijkt misschien vreemd, maar in feite zijn beide atoombommen. Wat hen onderscheidt, is hoe iedereen energie krijgt van atomen. Ook worden niet alle kernwapens op dezelfde manier gemaakt. Hoewel atoombommen, zoals die op Hiroshima en Nagasaki tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen, extreem destructief zijn, kunnen waterstofbommen minstens duizend keer sterker zijn dan hun voorgangers.

Splijting versus fusie

Het verschil tussen de atoombom en de waterstofbom is dat de ene kernsplitsing maakt en de andere fusie.

In de atoombom treedt splijting op, de reactie die wordt veroorzaakt door de schok tussen een neutron en een onstabiele kern. Als gevolg hiervan breken we deze kern - vandaar de naam "fission", wat verdeeldheid betekent. Dit proces veroorzaakt een kettingreactie waarbij nieuwe neutronen zullen botsen met andere instabiele kernen, waardoor nieuwe splijtingen ontstaan.

Voor een beter begrip: neem een ​​bord en weeg. Breek het nu in kleine stukjes en leg alles terug op de schaal. Als je geen chips weglaat, is het gewicht hetzelfde, toch? Maar dat is niet wat hier gebeurt. Wanneer de kern afbreekt, verandert een hoeveelheid massa in veel energie!

Keer je terug naar de bekende bom die in de Japanse stad Hiroshima is gevallen, stel je je de hoeveelheid gebroken materie voor die zo'n vernietiging en 140.000 doden veroorzaakt? Slechts 1 kg!

Als je verrast bent, weet dan dat waterstofbommen nog meer kracht hebben: daarin vindt kernfusie plaats met de vereniging van kernen, die aanleiding geven tot nieuwe chemische elementen. Dit is mogelijk door de botsing van atomen, die samen een andere, zwaardere vormen. Dit proces geeft energie vrij en kan, afhankelijk daarvan, vrije neutronen genereren. Dit gebeurt echter niet op natuurlijke wijze, omdat elektromagnetische velden elkaar afstoten. Het vergt hoge druk en temperatuur om de botsing te laten plaatsvinden.

Heeft Noord-Korea echt een waterstofbom?

Veel experts zijn wantrouwend tegenover deze mogelijkheid. Voor Jeffrey Lewis van het International Institute for Nuclear Studies zijn thermonucleaire wapens ingewikkeld en vereisen experimenten en testen. Hij gelooft dat een meer technisch aannemelijk scenario is dat Noord-Korea mogelijk experimenteert met fusiebrandstoffen zoals deuterium en lithium om de opbrengst van een splijtingsexplosie te verhogen.

Hoe dan ook, niemand wil betalen om te zien.

Denk je dat Noord-Korea een waterstofbom heeft? Reageer op het Mega Curious Forum