Waarom kan het kijken naar de zon je doen niezen?

Heb je ooit een lichte drang gehad om te niezen, maar kon dat niet, en iemand zei dat je naar de zon moest kijken? Als dat gedaan is, is de kans groot dat je meteen kon niezen. Nou, er zijn mensen die zelfs ongewild naar zonlicht kijken en een tijdje niezen.

Deze mensen maken deel uit van 20-30% van de wereldbevolking die lijden aan dit slecht begrepen fenomeen, bekend als "photic reflex niezen" of "solar niezen". Maar hoe werkt het? Pas in de laatste decennia zijn wetenschappers deze nogal vreemde eigenschap gaan begrijpen.

Historische twijfel

Het is niet vanaf vandaag dat mensen twijfels hebben over dit fenomeen. De grote Griekse filosoof Aristoteles stelde in 350 voor Christus de vraag in zijn eerste deel van The Problem Book : "Waarom veroorzaakt de hitte van de zon niezen?" Dit was het eerste geregistreerde bewijs van photic reflex niezen.

Aristoteles theoretiseerde dat het de hitte van de zon was die ervoor zorgde dat vocht in zijn neus zweette. Om van dit vocht af te komen, moest men niezen.

In de 17e eeuw besprak de grote wetenschapper Francis Bacon het probleem van niezen met de zon. Hij bewees dat de theorie van Aristoteles verkeerd was, starend naar de zon met zijn ogen dicht, wat niet het normale niezen veroorzaakte. Hij besloot dat het kijken naar de zon zijn ogen deed tranen, tranen stroomden over zijn neus, wat het niezen veroorzaakte.

Wetenschappers hebben later vastgesteld dat deze Bacon-theorie ook onjuist was, simpelweg omdat niezen te snel gebeurt na blootstelling aan zonlicht. Waterige ogen hebben meer tijd nodig om zich te ontwikkelen.

Meer studies

Eindelijk, in 1964, begon een studie enig licht te werpen op wat er gaande was, waaruit bleek dat niezen bij de zon eigenlijk een genetische eigenschap was. Onderzoek heeft ook aangetoond dat de eigenschap autosomaal dominant was, dat wil zeggen dat er slechts één gen aanwezig moet zijn om de eigenschap tot expressie te brengen.

Als een ouder de photic reflex niezen heeft, is de kans 50% dat hun kinderen het ook krijgen.

In 1978 gingen Dr. Roberta Pagon en haar collega's verder in hun ontdekkingen. Bijwonend een conferentie over geboorteafwijkingen, veranderde het onderwerp in niezen door de zon. Na een snel onderzoek verklaarden vier van de tien artsen in de discussie dat zij en hun families gevoelig waren voor dit soort niezen.

Bovendien zeiden ze dat het aantal niezen varieerde, wat in elk gezin anders was. De arts legde een voorbeeld uit: "Eén persoon vertelde me dat het gebruikelijk was dat mensen in haar familie vijf keer niezen, in mijn familie drie keer en een andere persoon zei dat het bij haar maar één keer per aflevering was."

Dus met deze nieuwe informatie hebben artsen verder onderzoek gedaan. Samen schreven ze een artikel en noemden ze de disfunctie: Helio-oftalmisch Dominant Autosomaal Toegangssyndroom of "ACHOO" (een analogie met de populaire manier die onze "atchim" wordt genoemd).

Laatste bevindingen

Al in 2010 probeerde een studie van professor Nicholas Langer van de Universiteit van Zürich te achterhalen waarom het lichaam op deze manier op zonlicht reageert door de verschillende hersenreacties te onderzoeken van mensen die niezen bij de zon en degenen die dat niet doen.

Hij evalueerde twintig vrijwilligers, van wie de helft de aandoening had, met een EEG-apparaat en stelde ze bloot aan fel licht om de neurale reacties van hun hersenen te meten. De resultaten, volgens Dr. Langer, toonden aan dat photic reflex niezen geen klassieke reflex is die alleen op één niveau van het ruggenmerg of hersenstam voorkomt, omdat het andere corticale gebieden van de hersenen lijkt te betrekken.

Hiermee weefde de onderzoeker twee theorieën. De eerste was dat het visuele systeem in de hersenen gewoon gevoeliger is in "zonne-niezen". Overstimulatie van licht veroorzaakt een paniekreactie van andere delen van de hersenen, waaronder het somatosensorische systeem, dat niezen regelt.

De andere theorie is een beetje ingewikkelder en maakt de noties van Bacon en Aristoteles eigenlijk niet zo verkeerd, althans ten dele.

In deze theorie wordt een niesgeluid veroorzaakt omdat de neus geïrriteerd is, maar in tegenstelling tot wat Aristoteles en Bacon hadden voorgesteld, heeft vocht er niets mee te maken. De nervus trigeminus, verantwoordelijk voor enige gezichtsgevoeligheid en motorische controle, voelt deze irritatie. Maar wat veroorzaakt de irritatie?

Het drietal bevindt zich in de buurt van de oogzenuw, die visuele informatie van het netvlies naar de hersenen stuurt. Dus wanneer een plotselinge uitbarsting van licht het netvlies vult en de oogzenuw een signaal naar de hersenen stuurt om de pupil te sluiten, zou het signaal in theorie kunnen worden gedetecteerd door de nervus trigeminus en verward met de hersenen als de neus. boos. Dus niezen mensen.

Hoe dan ook, de volgende keer dat je een donkere plek verlaat voor fel zonlicht en je atchim-syndroom toeslaat, weet je al wiens schuld het is. Van je ouders. Nou ja, ook van de zon, maar vooral van de genen van een van zijn ouders.

* Geplaatst op 16-6-2014

***

Kent u de Mega Curioso-nieuwsbrief? Wekelijks produceren we exclusieve content voor liefhebbers van de grootste bezienswaardigheden en bizarre van deze grote wereld! Registreer uw e-mail en mis deze manier niet om contact te houden!