The Amber Alert: The Sad Story Behind the Famous Kidnapping

'Waarom heb je mijn kleine meid gekregen? ". "Wie ben jij?" "Waarom heb je mijn baby bang gemaakt?" Dit zijn vragen die 23 jaar lang Donna Whitsons hoofd hebben gehamerd, evenals de vraag: hoe kan iemand uit het niets verdwijnen?

Volgens het National Center for Missing Children worden er elk jaar ongeveer 800.000 kinderen vermist in de Verenigde Staten. Er zijn meer dan tweeduizend per dag. Hiervan zijn ongeveer 115 gevallen van ontvoering door vreemden.

Op 13 januari 1996 heeft de 9-jarige Amber Rene Hagerman statistieken ingevoerd en letterlijk geleid tot de Amber Alert, waarbij de Verenigde Staten en vervolgens andere delen van de wereld werden veranderd.

De laatste rit

Die hete zaterdagmiddag in Arlington, Texas, gingen Amber Hagerman en zijn 5-jarige jongere broer Ricky op bezoek bij hun grootouders, vergezeld door hun moeder, Donna Whitson. Daar aangekomen, namen de twee kinderen hun fietsen mee, zoals altijd, en reden naar de verlaten parkeerplaats van de Winn-Dixie Store, een paar blokken van het huis en beroemd vanwege het samenbrengen van veel kinderen uit de buurt. De plaats was altijd beschouwd als een recreatieve omgeving voor degenen die in de buurt woonden.

Op een gegeven moment werd Ricky de grap beu en besloot te vertrekken, maar Amber stond erop en belandde zelfs zonder zijn broer. Donna herinnert zich dat ze haar jongere zoon vroeg waar haar zus was zodra hij thuiskwam en hem terugstuurde om haar op te halen zodra hij erachter kwam dat hij haar daar alleen had gelaten.

Tien minuten later, tegen de tijd dat Ricky de parkeerplaats bereikte, was Amber al verdwenen.

De lege fiets

Ricky haastte zich terug naar het huis en waarschuwde zijn ouders en grootouders dat Amber er niet meer was. Snel mobiliseerde iedereen, stapte in zijn respectieve auto en ging de buurt rond op zoek naar het meisje. Tot die tijd geloofden ze alleen dat ze voorbij de parkeerplaats was gegaan, maar dat was prima.

Met de auto controleerde de grootvader van de kinderen, Jimmie, de plaatsen waar het meisje in het huis rondliep. En toen hij de oude parkeerplaats naderde en het aantal politieagenten zag, concludeerde hij al snel dat er iets niet klopte.

Voordat Jimmie de fiets van zijn verlaten kleindochter op de plaats vond, was de toen 78-jarige Jim Kevil met pensioen uit zijn achtertuin aan de overkant van de straat getuige van de ontvoering.

Amber trapte zelf op en neer toen een zwarte pick-up op de parkeerplaats brak en haar ontvoerder eruit sprong. Jim beschreef hem als een lange man, ongeveer zes voet lang, blank en tussen de 25 en 40 jaar oud. Hij greep het meisje, dat begon te schreeuwen en te schoppen, droeg haar in het voertuig en rende weg.

De actie duurde minder dan twee minuten en Jim belde kort daarna de politie, maar zodra ze zijn oproep hadden beantwoord, konden ze niet op tijd aankomen om informatie te verzamelen en beschrijvingen te zoeken.

4 dagen vermist

In wat de officiële ontvoeringssituatie van het meisje werd genoemd, organiseerden haar familie, familieleden, vrienden en buren een taakgroep om haar te vinden, contact op te nemen met de FBI, nieuws in de kranten te verspreiden en de zaak naar lokale televisieprogramma's te brengen. . Het duurde niet lang, meer dan 50 federale agenten en politie waren op straat achter een aanwijzing.

Op 17 januari, 4 dagen na de verdwijning, werd het lichaam van Amber Hagerman gevonden in een stroom door een voorbijgangershond achter een flatgebouw genaamd Forest Hills, ongeveer vijf mijl van waar het voor het laatst werd gezien.

Amber was naakt, behalve een sok die op een van haar voeten was achtergebleven. Er waren tekenen van seksueel geweld met meerdere kneuzingen en kneuzingen op zijn lichaam. De oorzaak van zijn dood was te wijten aan de verschillende sneden in zijn nek. Volgens de autopsie werd Amber minstens twee dagen in leven gehouden voordat hij werd vermoord en op de bodem van de stroom werd gedumpt.

Onderzoeker Mike Simonds, die de zaak behandelde, beweerde dat stromend water uit de stroom door het naakte lichaam van het meisje, toegevoegd aan de stormen van de afgelopen dagen, kritisch bewijsmateriaal verwijderde dat bekwaam kon zijn.

Ondanks meedogenloze zoektocht en wereldwijde mobilisatie, gebrek aan informatie, voldoende bewijs en getuigen, is het motief voor de ontvoering en de dood van Amber nooit opgelost, noch de verblijfplaats of identiteit van haar moordenaar. En de zaak koelde uiteindelijk in 1999.

De Amber Alert

Dagen na de begrafenis van het meisje en met de media die al internationaal uitzonden, riep een moeder genaamd Diana Simone, medelijdend en walgend van alle tragedie, een lokaal radiostation in Texas en vroeg zich af waarom de regering zoveel weerswaarschuwingen verstuurde, maar het heeft de bevolking niet met dezelfde inzet geïnformeerd wanneer een kind was ontvoerd. Dat misschien als ze directe details wisten, zou kunnen bijdragen aan de locatie van de kinderen, en misschien zou kunnen voorkomen dat meer levens een uitkomst hebben zoals die van Amber.

Met de woorden van deze vrouw galmde nationaal, negen maanden later, America's Missing: Broadcast Emergency Response werd gecreëerd, een acroniem met de naam Amber. De Amber Child Abduction Alert wordt verspreid via alle media, inclusief sms-berichten en snelwegschermen, zodat mensen kunnen bijdragen aan de onmiddellijke zoekopdracht.

In 23 jaar is het programma toegetreden in 50 staten in de Verenigde Staten en in 22 andere landen over de hele wereld. Volgens het ministerie van Justitie zijn sinds 2009 alleen al in de Verenigde Staten 900 kinderen gered via Amber Alert.

In 2016 verklaarde Diana Simone in een interview over het gebrek aan communicatie in het geval van Amber Hagerman: "Het probleem was niet dat mensen ze niet zagen, het probleem was dat ze niet wisten wat ze zagen."