Een oud 4e-eeuws manuscript geschreven in de Koptische taal is onlangs ontcijferd en onthult variaties in de canonieke geschiedenis van Jezus zoals wij die kennen. De tekst, gevonden in Egypte in 1910, is vermoedelijk een homilie van St. Cyril van Jeruzalem of iemand die schrijft onder de naam van de heilige.

In het manuscript rapporteert de auteur over een boek dat in Jeruzalem is gevonden met de geschriften van apostelen die het leven en de kruisiging van Jezus vertellen en vertelt hij de leringen die erin zijn opgenomen. Wat de tekst presenteert, verschilt echter sterk van de officiële evangeliën. Volgens dit manuscript had Jezus de avond voor zijn kruisiging gegeten met Pontius Pilatus en de burgemeester van Judea bood zijn eigen zoon aan om in zijn plaats te sterven.

Het feit dat de tekst werd ontcijferd, betekent niet dat er gebeurtenissen plaatsvonden, maar dat sommige mensen in die tijd in deze versie van de geschiedenis geloofden. Dit is de waarschuwing van Roelof van den Broek, auteur van het boek Pseudo-Cyril van Jeruzalem over het leven en de passie van Christus, die onderzoek deed naar het apocriefe materiaal.

Deel van het manuscript dat een andere versie van het verhaal van Jezus vertelt. Afbeeldingsbron: Reproductie / The Morgan Library & MuseumEr zijn twee exemplaren van dit manuscript, één in het University of Pennsylvania Museum in Philadelphia en één in de Morgan Library & Museum in New York. De auteur van het onderzoek gebruikte voornamelijk de kopie van New York voor zijn studie, omdat materiaal uit Pennsylvania in veel van de teksten onleesbaar is.

Een mutant Jezus

In de meest indrukwekkende passage van het manuscript zou Jezus dankbaar zijn geweest voor het diner met Pilatus en zou hij hebben aangetoond dat hij in het niets kon verdwijnen en ontsnappen als hij dat wilde - zelfs als hij de veroordeling liever had uitgevoerd. In de nacht vóór de kruisiging moesten Pilatus en zijn vrouw visioenen hebben van een adelaar die werd gedood naar analogie met Jezus.

De tekst legt verder uit dat de reden dat Judas een kus gebruikte om Jezus tegen zijn vijanden te identificeren, was omdat Jezus het vermogen had om van vorm te veranderen. Omdat hij verschillende aspecten aannam, zou het niet mogelijk zijn om zijn uiterlijk te beschrijven. Met de kus op de wang zouden mensen precies weten wie hij zou zijn.

Ondanks de variaties van het historische verslag in het manuscript en hoe de informatie de canonieke tekst tegenspreekt, is het belangrijk om te denken dat veel passages in het leven van Jezus beter worden begrepen in de allegorische zin, veel meer voor wat de geschiedenis vertegenwoordigt dan voor de realiteit van de feiten. De betekenis van haar leven, in wat het inspireert en opwindt, blijft ongewijzigd.