Microcefalie is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door misvorming van de foetale schedel die zich minder dan nodig ontwikkelt. Gemiddeld is de hoofdomtrek van een baby geboren na een normale zwangerschap van negen maanden groter dan 33 centimeter, terwijl pasgeborenen met microcefalie verschillende hoofdomtrekmaten hebben, maar altijd onder dit aantal.

Kinderen uit kortere zwangerschappen - bijvoorbeeld door een keizersnede of vroeggeboorte - hebben logischerwijs een kleinere schedelomtrek, maar er worden nog steeds maatregelen verwacht in deze situaties. Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot misvorming, zoals het gebruik van chemicaliën door de moeder tijdens de zwangerschap, zoals medicijnen en alcohol, infecties met biologische agentia - toxoplasmose, rodehond en andere bacteriën en virussen - en zelfs stralingsbesmetting.

Microcefalie kan tijdens zwangerschap tijdens prenatale onderzoeken worden geïdentificeerd. Als dit niet gebeurt, kan de aandoening ook kort na de bevalling worden opgemerkt, tijdens het eerste routinematig lichamelijk onderzoek in kinderdagverblijven. Dit onderzoek moet vóór de eerste 24 uur na de geboorte worden uitgevoerd en is essentieel voor het identificeren van een aantal aangeboren afwijkingen die het kind kan hebben.

Vergelijking tussen de schedels van een microcefalie-individu en een ander met normale formatie

Gevolgen van microcefalie

De overgrote meerderheid van de gevallen van microcefalie leidt tot een zekere mate van mentale retardatie. De schedel wordt groter naarmate het kind ouder wordt, maar blijft kleiner dan voldoende voor een goede hersenontwikkeling, wat resulteert in verschillende gradaties van motorische, psychische of neurologische stoornissen.

Hyperactiviteit, cognitieve, visuele of slechthorendheid, evenals epilepsie, zijn ook problemen die meestal worden geassocieerd met kinderen geboren met microcefalie. Al deze gevolgen variëren van geval tot geval, omdat ze afhankelijk zijn van de ernst van de misvorming. Er zijn echter gevallen waarin de intelligentie van het kind niet wordt aangetast vanwege de aandoening. Vroege follow-up met fysiotherapie, logopedie en ergotherapie professionals kunnen helpen bij het minimaliseren van de disfuncties die het individu kan ontwikkelen.

Wanneer de kleine omvang van de schedel optreedt vanwege een botprobleem, zijn er enkele behandelingen waardoor de hersenen zich normaal kunnen ontwikkelen, maar er is geen remedie voor microcefalie. Er is geen manier gevonden om de aandoening te omzeilen, zodat het hoofd van een kind dat door de aandoening wordt getroffen, later de juiste maat of vorm krijgt.

Wat is de engste medische aandoening of ziekte waar je ooit van hebt gehoord? Reageer op het Mega Curious Forum