Ontdek wat de 3 meest realistische psychopaten van fictie zijn
Kijk je graag films over psychopaten? Hou je van "The Silence of the Lambs", "Psychosis" en "American Psychopath"? Als u moest bepalen welke het meest realistisch is, zou u dan weten hoe te kiezen?
Dit was het idee van professor psychiatrie Samuel Leistedt: hij nodigde tien vrienden uit die gespecialiseerd zijn in het onderwerp en samen keken ze meer dan 400 films gedurende drie jaar.
Bekijk de selectie:
3. Henry Lee Lucas, "Henry - Portret van een moordenaar"
Voordat hij Daryl's onrustige broer was in Walking Dead of Yondu Udonta in 'Guardians of the Galaxy', gaf acteur Michael Rooker het leven aan moordenaar Henry Lee Lucas. Het werk, dat op feiten was gebaseerd, vertelt het verhaal van een man uit Texas die bekende in de jaren negentig honderden mensen te hebben vermoord.
Leistedt benadrukt het onvermogen van het personage om de misdaden van tevoren te plannen, evenals zijn extreem verstoorde leven en mislukte relaties.
2. Hans Beckert uit "M - The Düsseldorf Vampire"
In dit Duitse werk uit 1931 is het karakter van Peter Lorre een door kinderen geobsedeerde psychopaat met een onmiskenbare signatuur: hij fluit altijd hetzelfde liedje. Voor Leistedt is hij een man die door zijn dwang wordt gekweld en rituelen heeft gecreëerd die tijdens de misdaden moeten worden gevolgd - zeer vergelijkbaar met de realiteit.
1. Anton Chigurh, uit "Where the Weak Have No Time"
Volgens Leistedt is het personage van acteur Javier Bardem in "Where the Weak Don't Go" een klassieke psychopaat die vóór een misdrijf met een vreemd gevoel van normaliteit handelt en niet huivert wanneer hij de trekker van een pistool overhaalt.
Leistedt beschrijft hem als onkwetsbaar en bestand tegen elke vorm van emotie.
Iconische maar onwerkelijke karakters
Hoewel de bioscoop werd gekenmerkt door personages zoals Patrick Bateman ("American Psychopath"), Gordon Gekko ("Wall Street - Power and Greed"), Norman Bates ("Psychosis") en Hannibal Lecter ("The Silence of the Lambs") Leistedt en zijn team geloven dat hun persoonlijkheidskenmerken niet overeenkomen met die van een echte psychopaat. Norman Bates bijvoorbeeld is erg uitzinnig, altijd overgeleverd aan zijn fantasieën.
De conclusie van het team is dat hoewel cinema investeert in belangrijke werken over psychopathie, de personages erg fictief blijven en lijken op de al bekende archetypen van schurken.
* Geplaatst op 26-7-2016
Aanbevolen
