De kans is groot dat het vaartuig op de afbeelding hierboven een iconische Duitse onderzeeër is die zonk tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het werd onlangs ontdekt in de Ierse Zee - een strook van de Atlantische Oceaan tussen Ierland en Engeland - door een team van Schotse ingenieurs die het gebied onderzochten voor de installatie van nieuwe onderzeese stroomkabels.

Degenen die getuigden dat het een Wereldoorlog I-schip was, waren wetenschappers van de Universiteit van Bournemouth in het Verenigd Koninkrijk, die op basis van afbeeldingen die op de wraksite waren verkregen en de vorm van de duikboot, bepaalden dat het een UB Unterseeboot-onderzeeër was. III .

Historisch overblijfsel

Volgens Josh Hrala van het Science Alert-portaal was de beslissende aanwijzing voor vaartuigidentificatie een 105 mm kanon dat op het onderzeese dek was gemonteerd. Dit stuk marine-artillerie werd echter gedurende de hele oorlog slechts zes maanden in duikboten geïnstalleerd - waardoor wetenschappers konden inschatten dat de U-Boot ergens in april 1918 gezonken moest zijn.

UB-148, vergelijkbare onderzeeër als UB-85

Bovendien hebben de onderzoekers op basis van Britse gegevens die tijdens de oorlog zijn vastgelegd, vastgesteld dat de onderzeeër een van de twee UB III's leek die in april 1918 in de Ierse Zee zijn gesloopt. Volgens de documenten zou er een UB-82 zijn, die tot zinken werd gebracht door Britse patrouilles op de 17e van die maand, terwijl de andere een UB-85 zou zijn die stroomafwaarts werd gestuurd door de HMS Coreopsis op de 30e.

Tot nu toe is alles zeer - historisch - interessant en moeten wetenschappers gewoon de andere gezonken onderzeeër vinden om te bevestigen welke welke is. Volgens Josh bracht de ontdekking van het schip echter ook een zeer bizarre samenzweringstheorie terug uit het wrak, namelijk het wrak van de UB-85.

Monsterlijke aanval

Volgens Tom Metcalfe van het Live Science-portaal begonnen er geruchten te circuleren dat de Duitse onderzeeër alleen was gezonken omdat deze ernstige schade had opgelopen na de aanval van een gigantisch zeedier. Volgens de legende kwam het vaartuig 's nachts tevoorschijn om de batterijen op te laden en de bemanning een sigaret te laten roken toen plotseling een enorme slang verscheen en begon te klimmen langs de kant van de duikboot.

Had het Lock Ness Monster besloten bij te dragen aan zijn Britse collega tijdens de Eerste Wereldoorlog?

De doodsbange zeelieden begonnen hun pistolen op het monster af te vuren - wat de slang woedend lijkt te hebben gemaakt. Op dat moment brak het beest het kanon van het dek op en begon de onderzeeër onder water te trekken. De structuur bood weerstand aan de aanval van het wezen, maar leed schade waardoor het niet opnieuw onder water kon komen. Als gevolg hiervan werden zowel het schip als de bemanning kwetsbaar en werden ze een gemakkelijk doelwit.

U-Boot

Dus grepen de Britten de gelegenheid aan - of was het een beetje kracht van Lake Monster? Ze veroverden de bemanning en zonken de onderzeeër, en het zou de kapitein van de UB-85 zijn geweest, zo'n Krech, die het verhaal van de sinistere slang had verteld. Heb je dit bizarre zeemonsterpraat gevonden? Want uit de Britse documenten moet immers inderdaad blijken dat er geen gegevens zijn met de rekeningen die aan de Duitse kapitein zijn toegeschreven.

In kaart brengen van de verwoeste onderzeeër

Bovendien, voor zover bekend, is dit specifieke verhaal - over het monster en het wrak van de UB-85 - in 2005 ontstaan, maar niemand kan zeggen waar het vandaan kwam. Interessant is echter dat een van de onderzoekers van de Universiteit van Bournemouth, dezelfde instelling die de ontdekking van de verwoeste onderzeeër bevestigde, verklaarde dat deze schepen, vooral de Duitse, een magneet lijken te zijn voor dit soort geschiedenis.

Blijkbaar werden de gevallen van achtervolgde onderzeeërs of, meer precies, ontmoetingen met zeedieren vrij populair in de jaren 1930. Er is echter geen historische basis voor de rapporten.