Wanneer de dood onze familie treft, worden we op verschillende manieren geconfronteerd met verdriet, maar beetje bij beetje keren we meestal terug naar routine. Met het verlies van dieren is iets vergelijkbaars, omdat onze huisdieren vaak belangrijker zijn dan echte familieleden. Heb je je ooit voorgesteld een dier na 10 jaar te ontmoeten? Dit is wat er met een Amerikaans gezin is gebeurd.

In 2008 hadden de Suiervelds een baby-baby van ongeveer een jaar oud genaamd Abby. Op een dag speelde ze echter buiten met haar eigenaren toen ze wegliep. Debra Suieverld doorzocht de hond wekenlang totdat ze accepteerde dat ze was overleden en haar niet meer zou vinden.

Vorige week, op 30 januari, bijna 10 jaar later, kreeg Debra een telefoontje van een groep dierenbeschermers dat ze haar puppy hadden gevonden. De vrouw zei dat dat onmogelijk was, omdat haar hond - de nieuwe - op dat moment voor haar stond. Toen zeiden ze: "Het is Abby."

Abby heeft wat grijs haar en goedaardige cysten, typisch voor haar leeftijd.

De kracht van microchip

"Ik wist niet eens wat ik moest zeggen, " zei Debra. Het was alsof Abby terugkwam uit de dood in haar hoofd. Het was tenslotte tien jaar geleden dat ze weg was, hoe zou ze nu kunnen leven? Er wordt aangenomen dat ze een nieuwe familie heeft gevonden, maar dit is nog steeds onzeker, omdat de afgelopen dagen niemand een zwarte labrador heeft gemist.

Abby verscheen op 27 januari voor de deur van het huis van een vrouw, ongeveer acht mijl van haar oorspronkelijke huis. Je ging naar de politie, die uiteindelijk de hond naar een opvanghuis bracht waar een microchip met informatie werd genomen die autoriteiten naar Suiervelds leidde.

Lange tijd klaagde Debra dat ze het hondje, dat toen cadeau was aan Carly, toen 12 jaar oud, had gechipt. Vandaag, op 22-jarige leeftijd, zit het meisje op de universiteit in Ohio, meer dan 500 km van huis, en kijkt uit naar Abby, die volgens haar moeder nog steeds gehoorzaamt als ze zo wordt genoemd. Geweldig, he?

Familie geloofde niet dat Abby nog leefde