Leer de geschiedenis van 'Brazilian Pearl Harbor'

Het bombardement dat Amerikanen in 1941 op Pearl Harbor Naval Base verraste, is wereldwijd bekend. Het was deze gebeurtenis die de deelname van de Verenigde Staten aan de Tweede Wereldoorlog beslissend maakte. Maar de echte reden waarom Brazilië ook meedeed aan de strijd, is niet een veel benaderd onderwerp en praktisch onbekend voor de bevolking.

De Tweede Wereldoorlog duurde van 1939 tot 1945 en werd bijgewoond door grote wereldmachten en vele andere landen die tijdens het conflict betrokken raakten. Tijdens de eerste jaren van de botsing bezette Duitsland strategische delen van de oceanen met zijn grote maritieme vloot om de steun voor zijn vijanden te ondermijnen. Verschillende Braziliaanse schepen werden in deze periode tot zinken gebracht nabij de Amerikaanse kust omdat Brazilië, hoewel nog steeds neutraal, rubber leverde aan zijn noordelijke buur. Maar het evenement dat de naam 'Braziliaanse Pearl Harbor' kreeg, vond plaats tussen 15 en 19 augustus 1942 in de buurt van de kust van Bahia. De Duitse kapitein Harro Schacht, vóór de U-507-onderzeeër, liet schepen van de Braziliaanse koopvaardijschip tot zinken brengen waarbij minstens 600 mensen omkwamen.

De missie van Schacht was om geallieerde schepen op de route Caribisch-Zuid-Afrika te onderscheppen, aangezien er na meer dan 30 dagen niets gebeurde, vroeg hij toestemming om Brazilië te naderen. De manoeuvre was toegestaan ​​door het Submarine Command en de oriëntatie was voor de U-507 om naar Pernambuco te gaan. De kapitein ging echter richting Bahia, waar hij naar believen in Braziliaanse schepen kan schieten.

De eerste die werd geraakt was Baependi, daarna Araraquara, gevolgd door Aníbal Benévolo, Itagiba, Arará en het schip Jacira. De eerste vier waren passagiersschepen en de andere twee waren vrachtschepen. De precisie en kou van de Duitse kapitein maken indruk. De eerste drie schepen werden geraakt op de 15. De volgende dag sloeg de Duitse onderzeeër de Itagiba, een schip van de National Coastal Shipping Company, dat in slechts acht minuten zonk. Degenen die erin slaagden zichzelf te redden werden gered door het vrachtschip Arará, die ijzerschroot van Salvador naar Santos droeg. De nazi-onderzeeër zat op jacht en sloeg het schip in de machinekamer, waardoor iedereen aan boord een tweede keer naar zee ging. Nog op de 17e zonk de U-507 een niet-geïdentificeerde vissersboot en twee dagen later, de boot Jacira.

Het nieuws duurde lang om het vasteland te bereiken, maar toen het aankwam, veroorzaakte het de populaire opstand. Het was deze actie die Brazilië praktisch in de oorlog tegen de Duitse nazi's duwde. "Dit dubbele wrak was de laatste druppel", zegt historicus Edgard Oliveira, die de aflevering sinds 1998 bestudeert. "Er was een nationale campagne voor president Getúlio Vargas om op de aanslagen te reageren." Vijf dagen later verklaarde Brazilië de oorlog aan Duitsland en zijn Axis-bondgenoten. Voor deze aflevering kan gezegd worden dat er wantrouwen in de lucht was ten opzichte van de VS. De regering-Vargas stond veel dichter bij Hitler's overtuiging dan bij de Amerikaanse natie. De aanval op Braziliaanse schepen bracht Brazilië echter voor eens en altijd dichter bij de geallieerden en ons land liet al snel de angst achter om deel te nemen aan de wereldoorlog.