Leer het verhaal van de vrouw die 46 jaar zwanger werd

Als het doorbrengen van negen maanden met een baby in je baarmoeder te lang is, is alleen het idee om 46 jaar zwanger te zijn iets dat op zichzelf onmogelijk lijkt, nietwaar?

Het feit is, in tegenstelling tot wat je denkt, dit onwaarschijnlijk, maar het kan gebeuren, ja. Het volgende verhaal is hier meer dan een goed voorbeeld van. Het begon allemaal in 1955 toen een vrouw genaamd Zahra Aboitalib naar het ziekenhuis werd gebracht nadat ze de pijn van de bevalling had ervaren.

Daar was ze getuige van de dood van een vrouw die een keizersnede had gehad. Bang dat dit haar zou overkomen, vluchtte de Marokkaan gewoon en begon zich na een paar dagen van hevige pijn beter te voelen.

pijnen

Haar zus was bij haar en zei zelfs dat ze haar nichtje mocht krijgen als ze haar baby verloor. Het duurde niet lang voordat Zahra de bewegingen van de baby niet meer voelde - ze voelde dat hij dood was, maar ze worstelde om te geloven dat hij sliep. Het kind is nooit geboren. Om te voldoen aan de behoefte om kinderen te krijgen en de baby die in haar woonde te "vergeten", adopteerde Zahra drie kinderen, wijdde haar leven aan het zorgen voor hen en, in de toekomst, kleinkinderen.

Enkele decennia later, in 2011, begon Zahra ernstige buikpijn te ervaren en een van haar kinderen bracht haar naar een ziekenhuis. De behandelend arts, Taibi Ouazzani, zei dat hij geloofde dat de vrouw een maagtumor had. De patiënt werd naar een echografie-ruimte gebracht, maar de arts zag alleen een identificeerbare massa.

examens

Zahra werd naar een specialist gebracht die een verkalkte witte massa identificeerde. Een meer gedetailleerde echografie onthulde wat alle artsen schokte: de patiënt droeg een verkalkte baby in zich die er 46 jaar was geweest.

Dit gebeurde alleen omdat Zahra een zeer problematische zwangerschap had, wanneer het bevruchte ei niet in de baarmoeder wordt ondergebracht, maar in de buikstreek: de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Meestal worden deze zwangerschappen van nature onderbroken vóór de leeftijd van drie maanden, maar het geval van Zahra was anders: de baby ontwikkelde zich negen maanden in de buik van de moeder totdat het duidelijk was dat ze niet kon worden geboren bij een normale geboorte en uiteindelijk stierf, maar blijft in het lichaam van de moeder.

procedures

De artsen wisten dat ze voor een volledig unieke gebeurtenis stonden, dus de beslissing over wat te doen was even delicaat. Het kostte het medische team vijf dagen om de juiste behandeling te kiezen, de gecalcificeerde baby was immers direct verbonden met de vitale organen van de patiënt en de grootste angst was dat Zahra uiteindelijk zou sterven tijdens de operatie.

Hoe dan ook, chirurgie was de keuze. Dankzij de procedure konden artsen de baby in de maag van de moeder vinden, volledig versteend. Zahra en de foetus waren volledig met elkaar verbonden en de interventie was vrij ingewikkeld en lang.

analyse

Zahra, 75 jaar oud, overleefde de procedure en zelfs na zo lang werd haar zoon eindelijk geboren, met een gewicht van iets meer dan 3 kg. De artsen analyseerden het materiaal uit het interieur van de vrouw en concludeerden dat het echt een gemummificeerde baby was. Sommige structuren waren nog zichtbaar die van een foetus, zoals de rechterarm en de vorm van het hoofd.

Het lichaam van de baby werd ontleed zodat artsen dit soort gevallen beter konden bestuderen - er zijn er wereldwijd weinig bekend. Ouazzani legde uit dat het feit dat de moeder het overleefde een echt wonder was, omdat het menselijk lichaam gewoonlijk elk vreemd lichaam afwijst en, in het geval van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, de definitie van "vreemd lichaam" ook de baby omvat.

***

De informatie is afkomstig uit de onderstaande documentaire, die u ook kunt bekijken. De video heeft geen titel.