NASA-wetenschappers ontdekken een vreemd voorwerp op de maan van Saturnus

De grootste maan van Saturnus, Titan, heeft de laatste tijd veel gepraat. Onlangs werd daar een kleine hoeveelheid propyleen (plastic materiaal) gevonden in de lage atmosfeer. Bovendien heeft het veel aandacht gekregen omdat het zo veel op de aarde lijkt, zozeer dat NASA-wetenschappers daar zelfs een topografische kaart hebben gepresenteerd.

Titan is gehuld in een dichte, gouden atmosfeer die voornamelijk bestaat uit stikstof, die doet denken aan een vroege aarde en een uitgebreid systeem heeft van meren, zeeën en rivieren vol ethaan en vloeibaar methaan.

Als een kwestie van grote observatie, dit is de grootste natuurlijke satelliet op de planeet van de ringen (en de tweede grootste in het zonnestelsel) heeft nu nog een merkwaardig feit dat de afgelopen weken naar boven is gekomen. Allemaal omdat sommige astronomen een vreemd en glanzend object op het oppervlak hebben waargenomen, met name in een van de zeeën van deze maan, genaamd Ligeia Mare.

Browsing?

Om tot de ontdekking te komen, analyseerden astronomen beelden die vorig jaar door NASA's Cassini-ruimtevaartuig waren genomen en observeerden deze heldere plek. Maar wat wetenschappers echt verbaasde, was dat dit object nooit in deze zee was waargenomen in andere foto's die vóór juli 2013 waren genomen en na een paar dagen weer verdwenen.

Hoewel wetenschappers op dit moment niet zeker zijn van hun identiteit, speculeren ze dat het een glimp kan zijn van de dynamische geologische processen die plaatsvinden op het noordelijk halfrond van Titan.

Het glanzende object was ongeveer twintig kilometer lang en tien kilometer breed en lag ongeveer tien kilometer uit de zuidkust. Hij was aanwezig in een afbeelding genomen op 10 juli 2013, maar hij was verdwenen in een latere dataset op 26 juli.

Bovendien was Ligeia Mare voorafgaand aan de observatie van 10 juli volledig kalm en golvend. Dientengevolge sluiten wetenschappers uit dat een dergelijke "plek" mogelijk te wijten is aan fouten in beeldvormingsapparatuur en stelen ze hun hersens met ideeën over wat het zou kunnen zijn.

mogelijkheden

Voor de meest buitenaardse liefhebbers hebben ze hun veronderstelling natuurlijk al op het puntje van hun tong: buitenaardse wezens. Maar blijkbaar is dit niet het geval. Het noordelijk halfrond van Titan ondergaat een overgang van lente naar zomer, wat het heldere en vluchtige object zou kunnen verklaren. Op basis van deze mogelijkheid heeft het team vier hypothesen voorgesteld die volgens hen het fenomeen zouden kunnen verklaren.

Het eerste idee is dat de golven kunnen vangen vanwege de seizoensgebonden overgang. Als dit het geval is, zou het beeld de eerste diepwatergolfobservatie op deze maan zijn. Het warmere weer brengt sterkere winden met zich mee, dus het is mogelijk dat wanneer het noordelijk halfrond de winden begint te verwarmen, ze de golven in de zee aanzienlijk verhogen.

Een van de astronomen die het fenomeen bestuderen, Jason Hofgartner, vertelde The Guardian dat het een goede mogelijkheid is. Hij gelooft echter nog steeds niet dat de wind sterk genoeg zou zijn om zulke substantiële golven te produceren.

Een andere hypothese is dat het een deel van vast materiaal kan zijn dat in de zee is gesuspendeerd of bevroren materiaal dat is begonnen naar de oppervlakte te stijgen met het verwarmen van dat halfrond. Ten slotte is het ook mogelijk dat er een toename is van gas dat vrijkomt uit de zeebodem en naar de oppervlakte is gestegen in de vorm van bellen.

"Waarschijnlijk kunnen verschillende processen, zoals verschillende winden, regen en getijden, de methaan- en ethaanzeeën in Titan beïnvloeden. We willen de overeenkomsten en verschillen zien tussen de geologische processen die hier op aarde plaatsvinden, " zei Hofgartner in een persbericht. "Uiteindelijk zal het ons helpen onze eigen vloeibare omgevingen hier op aarde beter te begrijpen."

Een terugkeer plannen

Wetenschappers zijn zo gefascineerd door de ontdekkingen van Titan dat ze van plan zijn snel terug te keren om dit en andere aspecten van deze maan te verifiëren.

"De radarwaarnemingen van Cassini liggen dicht bij de moeilijk te interpreteren gevoeligheidslimiet. Maar ze lijken het eerste teken te zijn van alles wat er in die zee gebeurt. Het enige dat we met zekerheid kunnen zeggen, is dat we terug moeten gaan naar Titan, maar vanuit de volgende keer met een drijvend tuig, zodat we goed kunnen zien wat er gaande is in de zeeën van deze geweldige plek, "zei Hofgartner.

In maart van dit jaar meldden enkele onderzoekers die met Hofgartner werkten een glimp van kleine golven te zien in een andere Titanzee, Punga Mare genaamd. Bovendien meldden de instrumenten aan boord van Cassini dat zonlicht dat op zee reflecteert op sommige plaatsen helderder was dan verwacht, een effect dat kan worden veroorzaakt door de golven op zee.

NASA speelde zelfs met het idee om een ​​boot naar de zeeën van Titan te sturen, maar het voorstel verloor aan een missie naar Mars. Er is echter nog steeds hoop om de maan van Saturnus te verkennen met twee andere ruimtevaartmissies: met een ballon of drone die het oppervlak in kaart zou brengen; of lanceer een onderzeeër in een andere zee van de satelliet: de Kraken.