T-Rex-armen hebben mogelijk gediend om het vlees van hun slachtoffers te scheuren
Er is geen twijfel dat tyrannosauriërs angstaanjagende roofdieren waren, maar hun kleine armpjes ... Je moet het ermee eens zijn dat de kleine ledematen, naast onevenredig, een beetje belachelijk leken, toch? De waarheid is dat de omvang van deze nieuwsgierige structuren wetenschappers al tientallen jaren in verwarring brengt, en verschillende theorieën zijn naar voren gebracht om uit te leggen waarom zo'n groot en krachtig reptiel zulke (blijkbaar) onbeduidende armen heeft.
Een van de voorgestelde verklaringen is dat de ledematen volledig nutteloos waren, dat ze niets anders waren dan rudimentaire structuren die het gevolg waren van de evolutie van de T-Rex, of dat ze in verband konden worden gebracht met de paring van reptielen - en kunnen worden gebruikt om ze reptiel te maken. dieren konden zich beter vastklampen. Nu, volgens Peter Dockrill van de Science Alert-website, heeft paleontoloog Steven Stanley van de Universiteit van Hawaï een onderzoek gepresenteerd waarin hij voorstelt dat kleine wapens mogelijk hebben gediend om tyrannosaurus nog dodelijker te maken.
Belachelijke kleine armen, niets!
Volgens Peter suggereren studies van Steven dat de armen van tyrannosauriërs niet alleen maar evolutionaire overblijfselen waren zonder goed gebruik, maar in staat waren om aanzienlijke schade aan te richten en zelfs het vlees van hun prooi te scheuren. Dit komt omdat, hoewel klein (de ledematen waren ongeveer 1 meter), de armen vrij sterk waren en scherpe klauwen hadden van ongeveer 10 centimeter lang.
En hoe is Steven tot deze conclusie gekomen? Het was gebaseerd op verschillende aspecten met betrekking tot de anatomie van de ledematen, zoals de grote omvang van het caracoidbot - dat deel uitmaakt van de schouder en wordt geassocieerd met de controle van de armbeweging - wat aangeeft dat de armen sterker en robuuster waren. dan ze eruit zien. Bovendien merkte de wetenschapper op dat de humeruskop van de T-Rex (waar het armbot de schouder verbindt) de dieren waarschijnlijk veel bewegingsvrijheid bezorgde, vooral bij het slaan van prooien.
Bovendien gelooft de paleontoloog dat het kleine aantal klauwen - tyrannosaurus slechts twee op elke arm had, terwijl andere tweevoetige dinosaurussen er drie hadden - de T-Rex de mogelijkheid gaf om 50% meer druk uit te oefenen bij slaan en scheuren. het vlees van zijn prooi. En gezien de lengte en de vorm van de klauwen, evenals de kracht en grote beweeglijkheid van de armen, suggereert Steven's studie dat hagedissen hun slachtoffers aanzienlijk kunnen verwonden.
Zal het zijn?
Natuurlijk hebben niet alle wetenschappers Steven's open armenvoorstel ontvangen. Om te beginnen is er bewijs dat tyrannosaurus ledematen zijn gekrompen tijdens hun evolutie, en het valt niet te ontkennen dat de kaken van hun reptielen veel krachtiger waren dan hun handwapens. Een andere factor is dat om hun prooi te klauwen, de T-Rex dichtbij genoeg zou moeten komen en in feite hun borst tegen de lichamen van hun slachtoffers zou moeten drukken - wat gevaarlijk kan zijn.
Misschien, zoals Steven zelf suggereerde, zou de aanval met de kleine armen nuttiger zijn voor jongere tyrannosauriërs en functionaliteit verliezen naarmate de dieren volwassen werden. Maar gezien het feit dat een dergelijke aanval heel gebruikelijk was bij de theropoden (de groep waartoe de T-Rex behoorde), wie zorgt ervoor dat hagedissen hun prooi niet met hun klauwen scheurden? Welnu, we kunnen alleen wachten op de suggestie van nieuwe theorieën! En u, geachte lezer, nog?
Aanbevolen
