30 jaar SUS: wat zijn de uitdagingen voor de komende jaren?

Buiten wordt Brazilië gezien als een land van kansen, grote schoonheid en gastvrije mensen. Binnen is het mogelijk om verschillende problemen op te merken en ermee te leven die typerend zijn voor een nieuw veroverde democratie. Ondanks een seculiere geschiedenis, de herontdekking in 1500 en de afkondiging van de republiek in 1889, opende het land pas in 1985 zijn deuren voor redemocratisering, met de verkiezing van Tancredo Neves tot het presidentschap, waarmee een einde kwam aan het militaire regime dat tientallen jaren duurde.

Tancredo werd niet aangetreden toen hij enkele dagen voordat dit gebeurde stierf. Het was aan zijn afgevaardigde, José Sarney, om het land te leiden in het proces dat zou uitmonden in 1989 met de eerste algemene verkiezingen voor de hele bevolking - inclusief voor het eerst zelfs de analfabeten als kiezers.

In dit proces werd de federale grondwet afgekondigd in 1988, die bekend werd als de "burgerwetgeving", omdat deze alle Brazilianen op de voorgrond plaatste. Tegelijkertijd werd het Unified Health System (SUS) geïmplementeerd als een manier om tegemoet te komen aan een voorstel van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat bepaalde dat gezondheid iets voor iedereen zou moeten zijn tot het jaar 2000.

Voor SUS

Vóór de SUS was de volksgezondheid in slechte tijden: de militaire periode creëerde het National Institute of Social Welfare (INPS) en later het National Institute of Medical Welfare of Social Welfare (INAMPS). De toegang tot beide was zeer beperkt, omdat alleen belastingbetalers door deze diensten konden worden bediend.

Toch hadden degenen op medische afspraken te maken met een medicijn dat alleen genezen was, niet noodzakelijk een behandeling - en, belangrijker, niet alle ziekten zijn te genezen. In die tijd hield het ministerie van Volksgezondheid zich meer bezig met het uitbreiden van sanitaire voorzieningen en het aanmoedigen van vaccinatiecampagnes, waardoor de gezondheid steeds meer werd afgedankt.

Militaire regeringen hebben geïnvesteerd in grootse werken, zoals de Itaipu-elektriciteitscentrale, de Rio-Niterói-brug en de Transamazônica - de laatste, ondanks de derde grootste snelweg in het land, heeft verschillende secties zonder zelfs bestrating of verschillende structurele problemen. .

De oprichting van SUS

In 1986 ging de 8e Nationale Gezondheidsconferentie de geschiedenis in door de basis te leggen voor wat de SUS zou worden: een universeel systeem (toegankelijk voor elke Braziliaan), integraal (dat betrekking had op preventie, genezing en revalidatie) en gelijkheid ( prioriteit voor degenen die het echt nodig hebben).

Voorstellen voor een enkel systeem waren nog steeds operationeel en decentraliseerden gezondheidsinitiatieven van de federale overheid: staten en gemeenten waren ook verantwoordelijk, door de oprichting van ziekenhuizen, gezondheidscentra en gemeenteraden die in staat zouden zijn om aan alle eisen van gezondheid te voldoen. bevolking.

30 jaar later: opgehoopte problemen

Na drie decennia van de implementatie ervan is de SUS een referentie geworden in sommige onderwerpen, zoals de behandeling van patiënten met HIV. Desondanks vertoont het systeem opvallende gebreken waardoor 55% van de mensen de Braziliaanse gezondheid - zowel openbaar als privé - als verschrikkelijk beschouwt, volgens gegevens van Datafolha in onderzoek in opdracht van de Federal Council of Medicine (CFM).

Belangrijk is dat toen de SUS in 1988 werd geïmplementeerd, de Braziliaanse bevolking 144 miljoen mensen telde. Tegenwoordig hebben we 207 miljoen overtroffen, wat een groeiende behoefte aan investeringen op verschillende gebieden betekent. Desondanks kan het land zijn aantal plaatsen in interneringsbedden bijvoorbeeld niet vergroten. Erger nog, in de afgelopen 8 jaar zijn meer dan 34.000 bedden opgehouden te bestaan, voornamelijk op het gebied van psychiatrie, chirurgische kindergeneeskunde, verloskunde en algemene chirurgie.

Volgens gegevens van de Federal Court of Accounts (TCU) zijn tussen 2002 en 2015 meer dan $ 4, 5 miljard aan middelen bestemd voor SUS besteed aan corruptieregelingen - ongeveer een derde van de totale middelen op alle gebieden. ! Een ander verontrustend feit is dat 93% van de gemeenten nabij de grenzen van het land geen ICU-bedden hebben.

Een ander ding is dat het systeem niet alleen precair is voor zijn gebruikers: het medische beroep zelf zag zijn vergoedingen met maximaal 1.300% dalen, afhankelijk van de procedure. Dit toont aan dat de sloop van de infrastructuur die nodig is om de voorgestelde doelstellingen daadwerkelijk te realiseren ten tijde van de oprichting van de SUS, ook tot uiting komt in de devaluatie van het personeelsbestand dat het systeem aan het werk houdt, waardoor de algehele situatie verder wordt verergerd.

Wat is de toekomst van SUS?

Vanwege dit alles heeft de Federal Council of Medicine (CFM) een manifest gepubliceerd (lees volledig op deze link) waarin de zwakke punten van de Braziliaanse volksgezondheid worden blootgelegd, met bijvoorbeeld de nadruk op de niet-volledige implementatie van SUS op nationaal niveau, de vermindering van investeringen in de gezondheidszorg, het gebrek aan minimale zorginfrastructuur, gebrek aan handhavingsmechanismen, ongebreidelde opening van medische scholen, misvattingen in beroepsopleiding, misbruik door privégezondheidsplannen, enzovoort.

De CFM geeft ook een overzicht van de zorg die kandidaten dit jaar vanaf 2019 voor gezondheid moeten hebben. De internalisering van de geneeskunde is er één van, die investeert in de kwaliteit van zorg in kleine gemeenten. De carrière van staatsarts moet ook een doel zijn, zodat professionals zich gemotiveerd voelen om zich te vestigen in SUS.

Daarnaast is het van essentieel belang om kwaliteitsartsen te hebben om het vakonderwijs op academisch gebied te verbeteren. Hogescholen die geen fatsoenlijke professionals opleiden, moeten opnieuw worden beoordeeld, zodat alleen competente artsen de arbeidsmarkt bereiken, waardoor klachten van patiënten in de openbare en particuliere systemen worden verlaagd.

Toegang tot onderzoeken moet worden vergemakkelijkt, vooral voor degenen die meer klachten genereren over de lange wachtrij, zoals resonantie, echografie en mammografie. Hiervoor is het noodzakelijk om te investeren in een adequate infrastructuur van ziekenhuizen en klinieken in alle gemeenten.

De aanbeveling van CFM is dat u de gezondheidsvoorstellen van uw kandidaten kent om te zien of zij voldoen aan de noodbehoeften van het Unified Health System. En na de verkiezingen is het van cruciaal belang dat de bevolking de uitvoering van de voorstellen behandelt, zodat SUS besteedt nog geen 4 jaar door apparaten te ademen.