Is het waar dat lemmingen collectieve zelfmoord plegen?

Lemmings zijn knaagdieren die in arctische gebieden zoals Canada, Alaska en Noord-Eurazië leven. Ze zijn echter vooral beroemd omdat ze zich vermoedelijk in een grote band hebben verzameld, een ongebreidelde race naar een klif zijn begonnen en zichzelf eenvoudig in zee hebben geworpen en massale zelfmoord hebben gepleegd.

In het volgende zullen we uitleggen waarom dit niet waar is, naast de redenen die mensen ertoe brachten zo lang in deze mythe te geloven. Het verhaal kreeg bekendheid na de vertoning van een door Disney geproduceerde documentaire in 1958, die er zelfs het volgende jaar een Oscar voor won. Het punt is dat de beelden van de duizenden lemmingen die samen liepen en zich vervolgens in zee gooiden, niet precies zo gebeurden.

De productie van de documentaire gaf een paar dozijn van deze knaagdieren opdracht van een fokker en nam ze mee naar Alberta, Canada. Het punt is dat dit Canadese gebied dichter bij de Amerikaanse grens ligt dan bij het Noordpoolgebied en geen toegang heeft tot de zee omdat het landgrenzen eromheen heeft. Lemmings rende in een soort carrousel, slim vermomd met sneeuw, en de 'zee' waar de dieren vielen was eigenlijk een stroompje.

Alles werd gefilmd met close-ups om de kleine hoeveelheid dieren te verbergen, maar ze deden dit niet met de bedoeling het publiek te misleiden, omdat ze destijds echt geloofden in de mythe van de collectieve dood van deze dieren. Het team maakte de scènes dus gewoon gemakkelijker om te produceren, net zoals het tegenwoordig in de filmindustrie gebruikelijk is om de ene stad te 'make-up' te maken als een andere. De laatste scène van de documentaire toont echter de dode dieren die in het water drijven.

wilde vlucht

De waarheid is dat lemmingen meestal alleen wonen en alleen bijeenkomen wanneer er voldoende voedsel is om te paren. Deze knaagdieren kunnen echter variëren van overbevolking tot bijna uitsterven in een bepaald gebied en vervolgens terug naar overbevolking in een paar jaar. Dit gebeurt ongeveer om de drie of vier jaar en onderzoekers die zich toeleggen op het vastleggen van de gewoonten van deze dieren hebben nog geen verklaring gevonden voor een dergelijk fenomeen.

De meest waarschijnlijke theorie hiervoor is dat vanwege de hoge reproductiesnelheid van deze knaagdieren de lokale voedselreserve zeer schaars is en daarom verspreiden ze zich naar andere regio's op zoek naar beter betaalbaar voedsel. Het punt is dat zoveel dieren tegelijk vertrekken dat het voor een niet oplettende waarnemer lijkt dat ze migreren, maar deze soort heeft geen trekgewoonten.

En de legende dat ze zelfmoord plegen door zichzelf in zee te gooien, komt waarschijnlijk uit het feit dat tijdens deze verspreiding sommigen eindigen met waterlichamen, zoals de zee of een rivier. Maar lemmings kunnen tot 200 meter afstand zwemmen om nieuwe gebieden te bereiken. Bij bepaalde gelegenheden worden ze echter gevangen in beken en verschijnen ze, vanwege de grote hoeveelheid dieren, af en toe op een strand of rivieroever tientallen lichamen van deze verdronken knaagdieren.

Maar om de dingen duidelijk te maken, was Disney niet het eerste bedrijf dat het verhaal van massale zelfmoord verspreidde. In 1954, vier jaar vóór de documentaire van de beroemde animatiefabrikant, werd hierover een artikel gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift Mercury. En in 1955 kwam een ​​stripboek geïllustreerd door Carl Barks ook over het onderwerp.

Kent u andere sinistere verhalen over natuurgedrag? Reageer op het Mega Curious Forum